Odmiana nazwiska - BANDURKA
Zobacz też odmianę slowa BANDURKA
Odmiana przez przypadki nazwiska BANDURKA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BANDURKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandurka |
| To jest Jan Bandurka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Bandurki. |
| Celownik (komu?) : Bandurce |
| Janowi Bandurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Bandurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Bandurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bandurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Bandurce. |
| Wołacz (o!): Bandurko |
| Mój drogi Janie Bandurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BANDURKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandurka |
| Autorką artykułu jest Ewa Bandurka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandurki |
| Udałem się po poradę do Ewy Bandurki. |
| Celownik (komu?) : Bandurce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Bandurce. |
| Biernik (kogo?) : Bandurkę |
| Wszyscy lubią Ewę Bandurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bandurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Bandurce. |
| Wołacz (o!): Bandurko |
| Mylisz się Ewo Bandurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BANDURKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandurkowie, depr. Bandurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Bandurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandurków |
| Sprawa Ewy i Jana Bandurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Bandurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bandurkom. |
| Biernik (kogo?) : Bandurków |
| Ewę i Jana Bandurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurkami |
| Z Ewą i Janem Bandurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bandurkach. |
| Wołacz (o!): Bandurkowie, depr. Bandurki |
| Ewo i Janie Bandurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BANDURKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandurki |
| To są siostry Ewa i Magda Bandurki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandurek |
| Przed domem Ewy i Magdy Bandurek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Bandurkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bandurkom. |
| Biernik (kogo?) : Bandurki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bandurki. |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Bandurkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bandurkach. |
| Wołacz (o!): Bandurki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Bandurki! |
Wszystkie odmiany nazwiska BANDURKA:
Bandurka, Bandurki, Bandurce, Bandurkę, Bandurką, Bandurko, Bandurkowie, Bandurków, Bandurkom, Bandurkami, Bandurkach, Bandurek,Zobacz nazwiska podobne do BANDURKA:
BANDURA, BANDURSKA, BANDUROWSKA, BANDUROWICZ, BANDUROW, BANDUR, BANDURAK, BANDURKO, BANDURSKI, BANDUREWICZ, BANDURÓW, BANDUREK, BANDUROVSKA, BANDUROVYCH, BANDUROWSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa BANDURKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BANDURKA
Zobacz synonimy słowa BANDURKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - BANDURKA
Wybrane słowo