Nazwisko mężczyzny (pan) - Brenke |
---|
Mianownik (kto?) : Brenke |
To jest Jan Brenke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Brenkego. |
Celownik (komu?) : Brenkemu |
Janowi Brenkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Brenkego |
Nikt tam nie widział Jana Brenkego. |
Narzędnik (z kim?) : Brenkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brenkem. |
Miejscownik (o kim?) : Brenkem |
Nie rozmawiamy o Janie Brenkem. |
Wołacz (o!): Brenke |
Mój drogi Janie Brenke. |
Nazwisko kobiety (pani) - BrenkeNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenke |
Autorką artykułu jest Ewa Brenke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenke |
Udałem się po poradę do Ewy Brenke. |
Celownik (komu?) : Brenke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Brenke. |
Biernik (kogo?) : Brenke |
Wszyscy lubią Ewę Brenke. |
Narzędnik (z kim?) : Brenke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brenke. |
Miejscownik (o kim?) : Brenke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Brenke. |
Wołacz (o!): Brenke |
Mylisz się Ewo Brenke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BrenkeRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenkowie, depr. Brenke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Brenkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenków |
Sprawa Ewy i Jana Brenków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Brenkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brenkom. |
Biernik (kogo?) : Brenków |
Ewę i Jana Brenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Brenkami |
Z Ewą i Janem Brenkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Brenkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brenkach. |
Wołacz (o!): Brenkowie, depr. Brenke |
Ewo i Janie Brenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BrenkeNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenke |
To są siostry Ewa i Magda Brenke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenke |
Przed domem Ewy i Magdy Brenke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Brenke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brenke. |
Biernik (kogo?) : Brenke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brenke. |
Narzędnik (z kim?) : Brenke |
Wywiad z Ewą i Magdą Brenke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Brenke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brenke. |
Wołacz (o!): Brenke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Brenke! |
Zobacz podział na sylaby słowa Brenke
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Brenke
Zobacz anagramy i słowa z liter - Brenke
Wybrane słowozawyćczasownik dokonanyodmiany:
zawywszy, zawyto, zawyłyśmy, zawyłyście, zawyłybyśmy, zawyłybyście, zawyłyby, zawyły, zawyłoby, zawyło, zawyłeś, ,...
eOdmiany.pl ©2024