Odmiana nazwiska - DĘBE
Odmiana przez przypadki nazwiska DĘBE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DĘBE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębe |
| To jest Jan Dębe. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dębego. |
| Celownik (komu?) : Dębemu |
| Janowi Dębemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dębego |
| Nikt tam nie widział Jana Dębego. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dębem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębem |
| Nie rozmawiamy o Janie Dębem. |
| Wołacz (o!): Dębe |
| Mój drogi Janie Dębe. |
Nazwisko kobiety (pani) - DĘBENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębe |
| Autorką artykułu jest Ewa Dębe. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębe |
| Udałem się po poradę do Ewy Dębe. |
| Celownik (komu?) : Dębe |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dębe. |
| Biernik (kogo?) : Dębe |
| Wszyscy lubią Ewę Dębe. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębe |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dębe. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębe |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dębe. |
| Wołacz (o!): Dębe |
| Mylisz się Ewo Dębe! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DĘBERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębowie, depr. Dębe |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dębowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębów, Dębych |
| Sprawa Ewy i Jana Dębów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dębom, Dębym |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dębom. |
| Biernik (kogo?) : Dębów, Dębych |
| Ewę i Jana Dębów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dębami, Dębymi |
| Z Ewą i Janem Dębami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębach, Dębych |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dębach. |
| Wołacz (o!): Dębowie, depr. Dębe |
| Ewo i Janie Dębowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DĘBENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębe |
| To są siostry Ewa i Magda Dębe. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębe |
| Przed domem Ewy i Magdy Dębe doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dębe |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dębe. |
| Biernik (kogo?) : Dębe |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dębe. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębe |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dębe był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębe |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dębe. |
| Wołacz (o!): Dębe |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dębe! |
Wszystkie odmiany nazwiska DĘBE:
Dębe, Dębego, Dębemu, Dębem, Dębowie, Dębów, Dębych, Dębom, Dębym, Dębami, Dębymi, Dębach,Zobacz nazwiska podobne do DĘBE:
DĘBSKA, DĘBOWSKA, DĘBICKA, DĘBIŃSKA, DĘBEK, DĘBIEC, DĘBKOWSKA, DĘBOSZ, DĘBNIAK, DĘBECKA, DĘGA, DĘBCZYŃSKA, DĘBOWCZYK, DĘBCZAK, DĘBIAK,
Zobacz podział na sylaby słowa DĘBE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DĘBE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DĘBE
Wybrane słowo