Odmiana nazwiska - DYMBURT
Odmiana przez przypadki nazwiska DYMBURT:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DYMBURT |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dymburt |
| To jest Jan Dymburt. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dymburta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dymburta. |
| Celownik (komu?) : Dymburtowi |
| Janowi Dymburtowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dymburta |
| Nikt tam nie widział Jana Dymburta. |
| Narzędnik (z kim?) : Dymburtem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dymburtem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dymburcie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dymburcie. |
| Wołacz (o!): Dymburcie |
| Mój drogi Janie Dymburcie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYMBURTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dymburt |
| Autorką artykułu jest Ewa Dymburt. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dymburt |
| Udałem się po poradę do Ewy Dymburt. |
| Celownik (komu?) : Dymburt |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dymburt. |
| Biernik (kogo?) : Dymburt |
| Wszyscy lubią Ewę Dymburt. |
| Narzędnik (z kim?) : Dymburt |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dymburt. |
| Miejscownik (o kim?) : Dymburt |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dymburt. |
| Wołacz (o!): Dymburt |
| Mylisz się Ewo Dymburt! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYMBURTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dymburtowie, depr. Dymburty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dymburtowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dymburtów |
| Sprawa Ewy i Jana Dymburtów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dymburtom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dymburtom. |
| Biernik (kogo?) : Dymburtów |
| Ewę i Jana Dymburtów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dymburtami |
| Z Ewą i Janem Dymburtami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dymburtach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dymburtach. |
| Wołacz (o!): Dymburtowie, depr. Dymburty |
| Ewo i Janie Dymburtowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYMBURTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dymburt |
| To są siostry Ewa i Magda Dymburt. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dymburt |
| Przed domem Ewy i Magdy Dymburt doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dymburt |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dymburt. |
| Biernik (kogo?) : Dymburt |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dymburt. |
| Narzędnik (z kim?) : Dymburt |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dymburt był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dymburt |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dymburt. |
| Wołacz (o!): Dymburt |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dymburt! |
Wszystkie odmiany nazwiska DYMBURT:
Dymburt, Dymburta, Dymburtowi, Dymburtem, Dymburcie, Dymburtowie, Dymburty, Dymburtów, Dymburtom, Dymburtami, Dymburtach,
Zobacz podział na sylaby słowa DYMBURT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DYMBURT
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYMBURT
Wybrane słowo