Odmiana nazwiska - MIŁKO
Zobacz też odmianę slowa MIŁKO
Odmiana przez przypadki nazwiska MIŁKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MIŁKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miłko |
| To jest Jan Miłko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miłki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Miłki. |
| Celownik (komu?) : Miłce |
| Janowi Miłce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Miłkę |
| Nikt tam nie widział Jana Miłkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Miłką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miłką. |
| Miejscownik (o kim?) : Miłce |
| Nie rozmawiamy o Janie Miłce. |
| Wołacz (o!): Miłko |
| Mój drogi Janie Miłko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIŁKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miłko |
| Autorką artykułu jest Ewa Miłko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miłko |
| Udałem się po poradę do Ewy Miłko. |
| Celownik (komu?) : Miłko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miłko. |
| Biernik (kogo?) : Miłko |
| Wszyscy lubią Ewę Miłko. |
| Narzędnik (z kim?) : Miłko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miłko. |
| Miejscownik (o kim?) : Miłko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miłko. |
| Wołacz (o!): Miłko |
| Mylisz się Ewo Miłko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIŁKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miłkowie, depr. Miłki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Miłkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miłków |
| Sprawa Ewy i Jana Miłków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Miłkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miłkom. |
| Biernik (kogo?) : Miłków |
| Ewę i Jana Miłków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Miłkami |
| Z Ewą i Janem Miłkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Miłkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miłkach. |
| Wołacz (o!): Miłkowie, depr. Miłki |
| Ewo i Janie Miłkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIŁKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miłko |
| To są siostry Ewa i Magda Miłko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miłko |
| Przed domem Ewy i Magdy Miłko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miłko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miłko. |
| Biernik (kogo?) : Miłko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miłko. |
| Narzędnik (z kim?) : Miłko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miłko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miłko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miłko. |
| Wołacz (o!): Miłko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Miłko! |
Wszystkie odmiany nazwiska MIŁKO:
Miłko, Miłki, Miłce, Miłkę, Miłką, Miłkowie, Miłków, Miłkom, Miłkami, Miłkach,Zobacz nazwiska podobne do MIŁKO:
MIŁEK, MIŁKOWSKA, MIŁOSZ, MIŁOSZEWSKA, MIŁOŚ, MIŁOWSKA, MIŁASZEWSKA, MIŁOSEK, MIŁOŃ, MIŁOBĘDZKA, MIŁOCH, MIŁUCH, MIŁOWICKA, MIŁECKA, MIŁASZEWICZ,
Zobacz podział na sylaby słowa MIŁKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIŁKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIŁKO
Wybrane słowo