Nazwisko mężczyzny (pan) - WIUREL |
---|
Mianownik (kto?) : Wiurel |
To jest Jan Wiurel. |
Dopełniacz (kogo?) : Wiurela, Wiurla |
Na spotkaniu zabrakło Jana Wiurela. |
Celownik (komu?) : Wiurelowi, Wiurlowi |
Janowi Wiurelowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Wiurela, Wiurla |
Nikt tam nie widział Jana Wiurela. |
Narzędnik (z kim?) : Wiurelem, Wiurlem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wiurelem. |
Miejscownik (o kim?) : Wiurelu, Wiurlu |
Nie rozmawiamy o Janie Wiurelu. |
Wołacz (o!): Wiurelu, Wiurlu |
Mój drogi Janie Wiurelu. |
Nazwisko kobiety (pani) - WIURELNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Wiurel |
Autorką artykułu jest Ewa Wiurel. |
Dopełniacz (kogo?) : Wiurel |
Udałem się po poradę do Ewy Wiurel. |
Celownik (komu?) : Wiurel |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Wiurel. |
Biernik (kogo?) : Wiurel |
Wszyscy lubią Ewę Wiurel. |
Narzędnik (z kim?) : Wiurel |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wiurel. |
Miejscownik (o kim?) : Wiurel |
Koleżanki plotkowały o Ewie Wiurel. |
Wołacz (o!): Wiurel |
Mylisz się Ewo Wiurel! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WIURELRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Wiurelowie, Wiurlowie, depr. Wiurele|Wiurle |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Wiurelowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wiurelów, Wiurlów |
Sprawa Ewy i Jana Wiurelów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Wiurelom, Wiurlom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wiurelom. |
Biernik (kogo?) : Wiurelów, Wiurlów |
Ewę i Jana Wiurelów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Wiurelami, Wiurlami |
Z Ewą i Janem Wiurelami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Wiurelach, Wiurlach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wiurelach. |
Wołacz (o!): Wiurelowie, Wiurlowie, depr. Wiurele, Wiurle |
Ewo i Janie Wiurelowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WIURELNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Wiurel |
To są siostry Ewa i Magda Wiurel. |
Dopełniacz (kogo?) : Wiurel |
Przed domem Ewy i Magdy Wiurel doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Wiurel |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wiurel. |
Biernik (kogo?) : Wiurel |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wiurel. |
Narzędnik (z kim?) : Wiurel |
Wywiad z Ewą i Magdą Wiurel był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Wiurel |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wiurel. |
Wołacz (o!): Wiurel |
Dzień dobry Ewo i Magdo Wiurel! |
Zobacz podział na sylaby słowa WIUREL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WIUREL
Zobacz anagramy i słowa z liter - WIUREL
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025