DULNIK

mieszkańcy:

odmiany:

Dulnik, Dulnika, Dulnikowi, Dulnik, Dulnikiem, Dulniku, Dulniku, ...

Mieszkańcy
Mieszkaniec Dulnika (on) : dulniczanin
Wśród zwycięzców znalazł się dulniczanin.
Mieszkanka Dulnika (ona) : dulniczanka
Nasza rodowita dulniczanka dokonała niemożliwego. Piękna dulniczanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.
Mieszkańcy Dulnika (oni) : dulniczanie
W wyborach zagłosowali prawie wszyscy dulniczanie. Tylko starzy dulniczanie znają tę historię.

Mieszkaniec Dulnika (on) : dulniczanin

Wśród zwycięzców znalazł się dulniczanin.

Mieszkanka Dulnika (ona) : dulniczanka

Nasza rodowita dulniczanka dokonała niemożliwego.
Piękna dulniczanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.

Mieszkańcy Dulnika (oni) : dulniczanie

W wyborach zagłosowali prawie wszyscy dulniczanie.
Tylko starzy dulniczanie znają tę historię.

Mianownik (co?) : Dulnik
To jest mój Dulnik. Nasz Dulnik jest piękny.
Dopełniacz (czego?) : Dulnika
Jadę do mojego Dulnika. Do naszego Dulnika jest długa droga.
Celownik (czemu?) : Dulnikowi
Zrobiłem piękne zdjęcia mojemu Dulnikowi. Widziałem wystawę poświęconą naszemu Dulnikowi.
Biernik (co?) : Dulnik
Wszyscy podziwiają mój Dulnik. Niedługo odwiedzimy nasz Dulnik.
Narzędnik (z czym?) : Dulnikiem
Bardzo tęsknię za moim Dulnikiem. Przed naszym Dulnikiem jest świetlana przyszłość.
Miejscownik (o czym?) : Dulniku
Często opowiadam o moim Dulniku. Poznaliśmy nowe fakty o naszym Dulniku.
Wołacz (o!): Dulniku
Mój piękny Dulniku! Sto lat, nasz ukochany Dulniku!