Kantórka

mieszkańcy:

odmiany:

Kantórka, Kantórki, Kantórce, Kantórkę, Kantórką, Kantórce, Kantórko, ...

Mieszkańcy
Mieszkaniec Kantórki (on) : kantórczanin
Wśród zwycięzców znalazł się kantórczanin.
Mieszkanka Kantórki (ona) : kantórczanka
Nasza rodowita kantórczanka dokonała niemożliwego. Piękna kantórczanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.
Mieszkańcy Kantórki (oni) : kantórczanie
W wyborach zagłosowali prawie wszyscy kantórczanie. Tylko starzy kantórczanie znają tę historię.

Mieszkaniec Kantórki (on) : kantórczanin

Wśród zwycięzców znalazł się kantórczanin.

Mieszkanka Kantórki (ona) : kantórczanka

Nasza rodowita kantórczanka dokonała niemożliwego.
Piękna kantórczanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.

Mieszkańcy Kantórki (oni) : kantórczanie

W wyborach zagłosowali prawie wszyscy kantórczanie.
Tylko starzy kantórczanie znają tę historię.

Mianownik (co?) : Kantórka
To jest moja Kantórka. Nasza Kantórka jest piękna.
Dopełniacz (czego?) : Kantórki
Jadę do mojej Kantórki. Do naszej Kantórki jest długa droga.
Celownik (czemu?) : Kantórce
Zrobiłem piękne zdjęcia mojej Kantórce. Widziałem wystawę poświęconą naszej Kantórce.
Biernik (co?) : Kantórkę
Wszyscy podziwiają moją Kantórkę. Niedługo odwiedzimy naszą Kantórkę.
Narzędnik (z czym?) : Kantórką
Bardzo tęsknię za moją Kantórką. Przed naszą Kantórką jest świetlana przyszłość.
Miejscownik (o czym?) : Kantórce
Często opowiadam o mojej Kantórce. Poznaliśmy nowe fakty o naszej Kantórce.
Wołacz (o!): Kantórko
Moja piękna Kantórko! Sto lat, nasza ukochana Kantórko!