Odmiana nazwiska - BIŃKO
Odmiana przez przypadki nazwiska BIŃKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BIŃKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bińko |
| To jest Jan Bińko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bińki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Bińki. |
| Celownik (komu?) : Bińce |
| Janowi Bińce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Bińkę |
| Nikt tam nie widział Jana Bińkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Bińką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bińką. |
| Miejscownik (o kim?) : Bińce |
| Nie rozmawiamy o Janie Bińce. |
| Wołacz (o!): Bińko |
| Mój drogi Janie Bińko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BIŃKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bińko |
| Autorką artykułu jest Ewa Bińko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bińko |
| Udałem się po poradę do Ewy Bińko. |
| Celownik (komu?) : Bińko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Bińko. |
| Biernik (kogo?) : Bińko |
| Wszyscy lubią Ewę Bińko. |
| Narzędnik (z kim?) : Bińko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bińko. |
| Miejscownik (o kim?) : Bińko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Bińko. |
| Wołacz (o!): Bińko |
| Mylisz się Ewo Bińko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BIŃKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bińkowie, depr. Bińki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Bińkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bińków |
| Sprawa Ewy i Jana Bińków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Bińkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bińkom. |
| Biernik (kogo?) : Bińków |
| Ewę i Jana Bińków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Bińkami |
| Z Ewą i Janem Bińkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Bińkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bińkach. |
| Wołacz (o!): Bińkowie, depr. Bińki |
| Ewo i Janie Bińkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BIŃKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bińko |
| To są siostry Ewa i Magda Bińko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bińko |
| Przed domem Ewy i Magdy Bińko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Bińko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bińko. |
| Biernik (kogo?) : Bińko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bińko. |
| Narzędnik (z kim?) : Bińko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Bińko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Bińko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bińko. |
| Wołacz (o!): Bińko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Bińko! |
Wszystkie odmiany nazwiska BIŃKO:
Bińko, Bińki, Bińce, Bińkę, Bińką, Bińkowie, Bińków, Bińkom, Bińkami, Bińkach,Zobacz nazwiska podobne do BIŃKO:
BIŃKOWSKA, BIŃCZYK, BIŃCZAK, BIŃCZYCKA, BIŃKIEWICZ, BIŃKA, BIŃ, BIŃSKA, BIŃCZARSKA, BIŃKOWSKI, BIŃKUŃSKA, BIŃCZEWSKA, BIŃKUŚ, BIŃCZAROWSKA, BIŃCZ,
Zobacz podział na sylaby słowa BIŃKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BIŃKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BIŃKO
Wybrane słowo