Nazwisko mężczyzny (pan) - BREŃKO |
---|
Mianownik (kto?) : Breńko |
To jest Jan Breńko. |
Dopełniacz (kogo?) : Breńki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Breńki. |
Celownik (komu?) : Breńce |
Janowi Breńce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Breńkę |
Nikt tam nie widział Jana Breńkę. |
Narzędnik (z kim?) : Breńką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Breńką. |
Miejscownik (o kim?) : Breńce |
Nie rozmawiamy o Janie Breńce. |
Wołacz (o!): Breńko |
Mój drogi Janie Breńko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BREŃKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Breńko |
Autorką artykułu jest Ewa Breńko. |
Dopełniacz (kogo?) : Breńko |
Udałem się po poradę do Ewy Breńko. |
Celownik (komu?) : Breńko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Breńko. |
Biernik (kogo?) : Breńko |
Wszyscy lubią Ewę Breńko. |
Narzędnik (z kim?) : Breńko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Breńko. |
Miejscownik (o kim?) : Breńko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Breńko. |
Wołacz (o!): Breńko |
Mylisz się Ewo Breńko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BREŃKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Breńkowie, depr. Breńki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Breńkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Breńków |
Sprawa Ewy i Jana Breńków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Breńkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Breńkom. |
Biernik (kogo?) : Breńków |
Ewę i Jana Breńków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Breńkami |
Z Ewą i Janem Breńkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Breńkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Breńkach. |
Wołacz (o!): Breńkowie, depr. Breńki |
Ewo i Janie Breńkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BREŃKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Breńko |
To są siostry Ewa i Magda Breńko. |
Dopełniacz (kogo?) : Breńko |
Przed domem Ewy i Magdy Breńko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Breńko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Breńko. |
Biernik (kogo?) : Breńko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Breńko. |
Narzędnik (z kim?) : Breńko |
Wywiad z Ewą i Magdą Breńko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Breńko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Breńko. |
Wołacz (o!): Breńko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Breńko! |
Zobacz podział na sylaby słowa BREŃKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BREŃKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BREŃKO
Wybrane słowochrupotrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
chrupotom, chrupotami, chrupotach, chrupotu, chrupotowi, chrupotem, chrupocie, chrupoty, chrupotów, ,...
eOdmiany.pl ©2025