Odmiana nazwiska - DŹWIL
Odmiana przez przypadki nazwiska DŹWIL:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DŹWIL |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dźwil |
| To jest Jan Dźwil. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dźwila |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dźwila. |
| Celownik (komu?) : Dźwilowi |
| Janowi Dźwilowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dźwila |
| Nikt tam nie widział Jana Dźwila. |
| Narzędnik (z kim?) : Dźwilem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dźwilem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dźwilu |
| Nie rozmawiamy o Janie Dźwilu. |
| Wołacz (o!): Dźwilu |
| Mój drogi Janie Dźwilu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DŹWILNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dźwil |
| Autorką artykułu jest Ewa Dźwil. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dźwil |
| Udałem się po poradę do Ewy Dźwil. |
| Celownik (komu?) : Dźwil |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dźwil. |
| Biernik (kogo?) : Dźwil |
| Wszyscy lubią Ewę Dźwil. |
| Narzędnik (z kim?) : Dźwil |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dźwil. |
| Miejscownik (o kim?) : Dźwil |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dźwil. |
| Wołacz (o!): Dźwil |
| Mylisz się Ewo Dźwil! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DŹWILRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dźwilowie, depr. Dźwile |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dźwilowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dźwilów |
| Sprawa Ewy i Jana Dźwilów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dźwilom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dźwilom. |
| Biernik (kogo?) : Dźwilów |
| Ewę i Jana Dźwilów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dźwilami |
| Z Ewą i Janem Dźwilami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dźwilach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dźwilach. |
| Wołacz (o!): Dźwilowie, depr. Dźwile |
| Ewo i Janie Dźwilowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DŹWILNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dźwil |
| To są siostry Ewa i Magda Dźwil. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dźwil |
| Przed domem Ewy i Magdy Dźwil doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dźwil |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dźwil. |
| Biernik (kogo?) : Dźwil |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dźwil. |
| Narzędnik (z kim?) : Dźwil |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dźwil był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dźwil |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dźwil. |
| Wołacz (o!): Dźwil |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dźwil! |
Wszystkie odmiany nazwiska DŹWIL:
Dźwil, Dźwila, Dźwilowi, Dźwilem, Dźwilu, Dźwilowie, Dźwile, Dźwilów, Dźwilom, Dźwilami, Dźwilach,Zobacz nazwiska podobne do DŹWIL:
DŹWIGAŁA, DŹWILEWSKA, DŹWIERZYŃSKA, DŹWIGAJ, DŹWIGAŁ, DŹWIGOŃ, DŹWIGALSKA, DŹWIG, DŹWIGULSKA, DŹWIĘGA, DŹWIGOŃSKA, DŹWINIEL, DŹWIGOŁ, DŹWIGNIEWSKA, DŹWIGAŁOWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DŹWIL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DŹWIL
Zobacz anagramy i słowa z liter - DŹWIL
Wybrane słowo