Nazwisko mężczyzny (pan) - DRAŻNIUK |
---|
Mianownik (kto?) : Drażniuk |
To jest Jan Drażniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Drażniuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Drażniuka. |
Celownik (komu?) : Drażniukowi |
Janowi Drażniukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Drażniuka |
Nikt tam nie widział Jana Drażniuka. |
Narzędnik (z kim?) : Drażniukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Drażniukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Drażniuku |
Nie rozmawiamy o Janie Drażniuku. |
Wołacz (o!): Drażniuku |
Mój drogi Janie Drażniuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DRAŻNIUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Drażniuk |
Autorką artykułu jest Ewa Drażniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Drażniuk |
Udałem się po poradę do Ewy Drażniuk. |
Celownik (komu?) : Drażniuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Drażniuk. |
Biernik (kogo?) : Drażniuk |
Wszyscy lubią Ewę Drażniuk. |
Narzędnik (z kim?) : Drażniuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Drażniuk. |
Miejscownik (o kim?) : Drażniuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Drażniuk. |
Wołacz (o!): Drażniuk |
Mylisz się Ewo Drażniuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DRAŻNIUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Drażniukowie, Drażniucy, depr. Drażniuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Drażniukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Drażniuków |
Sprawa Ewy i Jana Drażniuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Drażniukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Drażniukom. |
Biernik (kogo?) : Drażniuków |
Ewę i Jana Drażniuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Drażniukami |
Z Ewą i Janem Drażniukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Drażniukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Drażniukach. |
Wołacz (o!): Drażniukowie, Drażniucy, depr. Drażniuki |
Ewo i Janie Drażniukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DRAŻNIUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Drażniuk |
To są siostry Ewa i Magda Drażniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Drażniuk |
Przed domem Ewy i Magdy Drażniuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Drażniuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Drażniuk. |
Biernik (kogo?) : Drażniuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Drażniuk. |
Narzędnik (z kim?) : Drażniuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Drażniuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Drażniuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Drażniuk. |
Wołacz (o!): Drażniuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Drażniuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DRAŻNIUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DRAŻNIUK
Zobacz synonimy słowa DRAŻNIUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DRAŻNIUK
Wybrane słowozdusićczasownik dokonanyodmiany:
zduśże, zduśmyż, zduśmy, zduścież, zduście, zduś, zduszonymi, zduszonym, zduszonych, zduszono, zduszonemu, ,...
eOdmiany.pl ©2024