Nazwisko mężczyzny (pan) - DRUŻBACKI |
---|
Mianownik (kto?) : Drużbacki |
To jest Jan Drużbacki. |
Dopełniacz (kogo?) : Drużbackiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Drużbackiego. |
Celownik (komu?) : Drużbackiemu |
Janowi Drużbackiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Drużbackiego |
Nikt tam nie widział Jana Drużbackiego. |
Narzędnik (z kim?) : Drużbackim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Drużbackim. |
Miejscownik (o kim?) : Drużbackim |
Nie rozmawiamy o Janie Drużbackim. |
Wołacz (o!): Drużbacki |
Mój drogi Janie Drużbacki. |
Nazwisko kobiety (pani) - DRUŻBACKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Drużbacki |
Autorką artykułu jest Ewa Drużbacki. |
Dopełniacz (kogo?) : Drużbacki |
Udałem się po poradę do Ewy Drużbacki. |
Celownik (komu?) : Drużbacki |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Drużbacki. |
Biernik (kogo?) : Drużbacki |
Wszyscy lubią Ewę Drużbacki. |
Narzędnik (z kim?) : Drużbacki |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Drużbacki. |
Miejscownik (o kim?) : Drużbacki |
Koleżanki plotkowały o Ewie Drużbacki. |
Wołacz (o!): Drużbacki |
Mylisz się Ewo Drużbacki! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DRUŻBACKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Drużbaccy, depr. Drużbackie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Drużbaccy. |
Dopełniacz (kogo?) : Drużbackich |
Sprawa Ewy i Jana Drużbackich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Drużbackim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Drużbackim. |
Biernik (kogo?) : Drużbackich |
Ewę i Jana Drużbackich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Drużbackimi |
Z Ewą i Janem Drużbackimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Drużbackich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Drużbackich. |
Wołacz (o!): Drużbaccy, depr. Drużbackie |
Ewo i Janie Drużbaccy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DRUŻBACKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Drużbacki |
To są siostry Ewa i Magda Drużbacki. |
Dopełniacz (kogo?) : Drużbacki |
Przed domem Ewy i Magdy Drużbacki doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Drużbacki |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Drużbacki. |
Biernik (kogo?) : Drużbacki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Drużbacki. |
Narzędnik (z kim?) : Drużbacki |
Wywiad z Ewą i Magdą Drużbacki był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Drużbacki |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Drużbacki. |
Wołacz (o!): Drużbacki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Drużbacki! |
Zobacz podział na sylaby słowa DRUŻBACKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DRUŻBACKI
Zobacz synonimy słowa DRUŻBACKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - DRUŻBACKI
Wybrane słowoCentaurrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcy, męski osobowyodmiany:
centaurom, centaurami, centaurach, centaura, centaurowi, centaurem, centaurze, centaurowie, centaury, centaurów, ,...
eOdmiany.pl ©2024