Nazwisko mężczyzny (pan) - DRUŻBICKI |
---|
Mianownik (kto?) : Drużbicki |
To jest Jan Drużbicki. |
Dopełniacz (kogo?) : Drużbickiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Drużbickiego. |
Celownik (komu?) : Drużbickiemu |
Janowi Drużbickiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Drużbickiego |
Nikt tam nie widział Jana Drużbickiego. |
Narzędnik (z kim?) : Drużbickim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Drużbickim. |
Miejscownik (o kim?) : Drużbickim |
Nie rozmawiamy o Janie Drużbickim. |
Wołacz (o!): Drużbicki |
Mój drogi Janie Drużbicki. |
Nazwisko kobiety (pani) - DRUŻBICKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Drużbicki |
Autorką artykułu jest Ewa Drużbicki. |
Dopełniacz (kogo?) : Drużbicki |
Udałem się po poradę do Ewy Drużbicki. |
Celownik (komu?) : Drużbicki |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Drużbicki. |
Biernik (kogo?) : Drużbicki |
Wszyscy lubią Ewę Drużbicki. |
Narzędnik (z kim?) : Drużbicki |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Drużbicki. |
Miejscownik (o kim?) : Drużbicki |
Koleżanki plotkowały o Ewie Drużbicki. |
Wołacz (o!): Drużbicki |
Mylisz się Ewo Drużbicki! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DRUŻBICKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Drużbiccy, depr. Drużbickie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Drużbiccy. |
Dopełniacz (kogo?) : Drużbickich |
Sprawa Ewy i Jana Drużbickich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Drużbickim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Drużbickim. |
Biernik (kogo?) : Drużbickich |
Ewę i Jana Drużbickich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Drużbickimi |
Z Ewą i Janem Drużbickimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Drużbickich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Drużbickich. |
Wołacz (o!): Drużbiccy, depr. Drużbickie |
Ewo i Janie Drużbiccy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DRUŻBICKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Drużbicki |
To są siostry Ewa i Magda Drużbicki. |
Dopełniacz (kogo?) : Drużbicki |
Przed domem Ewy i Magdy Drużbicki doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Drużbicki |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Drużbicki. |
Biernik (kogo?) : Drużbicki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Drużbicki. |
Narzędnik (z kim?) : Drużbicki |
Wywiad z Ewą i Magdą Drużbicki był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Drużbicki |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Drużbicki. |
Wołacz (o!): Drużbicki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Drużbicki! |
Zobacz podział na sylaby słowa DRUŻBICKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DRUŻBICKI
Zobacz synonimy słowa DRUŻBICKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - DRUŻBICKI
eOdmiany.pl ©2024