Odmiana nazwiska - DUBRÓWKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUBRÓWKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUBRÓWKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrówko |
| To jest Jan Dubrówko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrówki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubrówki. |
| Celownik (komu?) : Dubrówce |
| Janowi Dubrówce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dubrówkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dubrówkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrówką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubrówką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrówce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dubrówce. |
| Wołacz (o!): Dubrówko |
| Mój drogi Janie Dubrówko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBRÓWKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrówko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dubrówko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrówko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dubrówko. |
| Celownik (komu?) : Dubrówko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubrówko. |
| Biernik (kogo?) : Dubrówko |
| Wszyscy lubią Ewę Dubrówko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrówko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubrówko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrówko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dubrówko. |
| Wołacz (o!): Dubrówko |
| Mylisz się Ewo Dubrówko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBRÓWKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrówkowie, depr. Dubrówki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubrówkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrówków |
| Sprawa Ewy i Jana Dubrówków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dubrówkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubrówkom. |
| Biernik (kogo?) : Dubrówków |
| Ewę i Jana Dubrówków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrówkami |
| Z Ewą i Janem Dubrówkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrówkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubrówkach. |
| Wołacz (o!): Dubrówkowie, depr. Dubrówki |
| Ewo i Janie Dubrówkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBRÓWKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrówko |
| To są siostry Ewa i Magda Dubrówko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrówko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dubrówko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dubrówko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubrówko. |
| Biernik (kogo?) : Dubrówko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubrówko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrówko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dubrówko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrówko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubrówko. |
| Wołacz (o!): Dubrówko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dubrówko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUBRÓWKO:
Dubrówko, Dubrówki, Dubrówce, Dubrówkę, Dubrówką, Dubrówkowie, Dubrówków, Dubrówkom, Dubrówkami, Dubrówkach,
Zobacz podział na sylaby słowa DUBRÓWKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUBRÓWKO
Zobacz synonimy słowa DUBRÓWKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBRÓWKO
Wybrane słowo