Nazwisko mężczyzny (pan) - Harma |
---|
Mianownik (kto?) : Härmä |
To jest Jan Härmä. |
Dopełniacz (kogo?) : Härmä |
Na spotkaniu zabrakło Jana Härmä. |
Celownik (komu?) : Härmä |
Janowi Härmä dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Härmä |
Nikt tam nie widział Jana Härmä. |
Narzędnik (z kim?) : Härmä |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Härmä. |
Miejscownik (o kim?) : Härmä |
Nie rozmawiamy o Janie Härmä. |
Wołacz (o!): Härmä |
Mój drogi Janie Härmä. |
Nazwisko kobiety (pani) - HarmaNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Härmä |
Autorką artykułu jest Ewa Härmä. |
Dopełniacz (kogo?) : Härmä |
Udałem się po poradę do Ewy Härmä. |
Celownik (komu?) : Härmä |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Härmä. |
Biernik (kogo?) : Härmä |
Wszyscy lubią Ewę Härmä. |
Narzędnik (z kim?) : Härmä |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Härmä. |
Miejscownik (o kim?) : Härmä |
Koleżanki plotkowały o Ewie Härmä. |
Wołacz (o!): Härmä |
Mylisz się Ewo Härmä! |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HarmaNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Härmä |
To są siostry Ewa i Magda Härmä. |
Dopełniacz (kogo?) : Härmä |
Przed domem Ewy i Magdy Härmä doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Härmä |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Härmä. |
Biernik (kogo?) : Härmä |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Härmä. |
Narzędnik (z kim?) : Härmä |
Wywiad z Ewą i Magdą Härmä był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Härmä |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Härmä. |
Wołacz (o!): Härmä |
Dzień dobry Ewo i Magdo Härmä! |
Zobacz podział na sylaby słowa Harma
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Harma
Zobacz anagramy i słowa z liter - Harma
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024