Nazwisko mężczyzny (pan) - KOŁOTIUK |
---|
Mianownik (kto?) : Kołotiuk |
To jest Jan Kołotiuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Kołotiuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kołotiuka. |
Celownik (komu?) : Kołotiukowi |
Janowi Kołotiukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kołotiuka |
Nikt tam nie widział Jana Kołotiuka. |
Narzędnik (z kim?) : Kołotiukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kołotiukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Kołotiuku |
Nie rozmawiamy o Janie Kołotiuku. |
Wołacz (o!): Kołotiuku |
Mój drogi Janie Kołotiuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOŁOTIUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kołotiuk |
Autorką artykułu jest Ewa Kołotiuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Kołotiuk |
Udałem się po poradę do Ewy Kołotiuk. |
Celownik (komu?) : Kołotiuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kołotiuk. |
Biernik (kogo?) : Kołotiuk |
Wszyscy lubią Ewę Kołotiuk. |
Narzędnik (z kim?) : Kołotiuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kołotiuk. |
Miejscownik (o kim?) : Kołotiuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kołotiuk. |
Wołacz (o!): Kołotiuk |
Mylisz się Ewo Kołotiuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOŁOTIUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kołotiukowie, Kołotiucy, depr. Kołotiuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kołotiukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kołotiuków |
Sprawa Ewy i Jana Kołotiuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kołotiukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kołotiukom. |
Biernik (kogo?) : Kołotiuków |
Ewę i Jana Kołotiuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kołotiukami |
Z Ewą i Janem Kołotiukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kołotiukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kołotiukach. |
Wołacz (o!): Kołotiukowie, Kołotiucy, depr. Kołotiuki |
Ewo i Janie Kołotiukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOŁOTIUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kołotiuk |
To są siostry Ewa i Magda Kołotiuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Kołotiuk |
Przed domem Ewy i Magdy Kołotiuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kołotiuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kołotiuk. |
Biernik (kogo?) : Kołotiuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kołotiuk. |
Narzędnik (z kim?) : Kołotiuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Kołotiuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kołotiuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kołotiuk. |
Wołacz (o!): Kołotiuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kołotiuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa KOŁOTIUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KOŁOTIUK
Zobacz synonimy słowa KOŁOTIUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOŁOTIUK
Wybrane słowowarkoczrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
warkoczy, warkoczu, warkoczów, warkoczowi, warkoczom, warkoczem, warkoczami, warkoczach, warkocza, ,...
eOdmiany.pl ©2024