Odmiana nazwiska - KOŁTUŃ
Zobacz też odmianę slowa KOŁTUŃ
Odmiana przez przypadki nazwiska KOŁTUŃ:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KOŁTUŃ |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołtuń |
| To jest Jan Kołtuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołtunia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kołtunia. |
| Celownik (komu?) : Kołtuniowi |
| Janowi Kołtuniowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kołtunia |
| Nikt tam nie widział Jana Kołtunia. |
| Narzędnik (z kim?) : Kołtuniem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kołtuniem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołtuniu |
| Nie rozmawiamy o Janie Kołtuniu. |
| Wołacz (o!): Kołtuniu |
| Mój drogi Janie Kołtuniu. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOŁTUŃNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołtuń |
| Autorką artykułu jest Ewa Kołtuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołtuń |
| Udałem się po poradę do Ewy Kołtuń. |
| Celownik (komu?) : Kołtuń |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kołtuń. |
| Biernik (kogo?) : Kołtuń |
| Wszyscy lubią Ewę Kołtuń. |
| Narzędnik (z kim?) : Kołtuń |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kołtuń. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołtuń |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kołtuń. |
| Wołacz (o!): Kołtuń |
| Mylisz się Ewo Kołtuń! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOŁTUŃRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołtuniowie, depr. Kołtunie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kołtuniowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołtuniów |
| Sprawa Ewy i Jana Kołtuniów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kołtuniom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kołtuniom. |
| Biernik (kogo?) : Kołtuniów |
| Ewę i Jana Kołtuniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kołtuniami |
| Z Ewą i Janem Kołtuniami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołtuniach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kołtuniach. |
| Wołacz (o!): Kołtuniowie, depr. Kołtunie |
| Ewo i Janie Kołtuniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOŁTUŃNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kołtuń |
| To są siostry Ewa i Magda Kołtuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kołtuń |
| Przed domem Ewy i Magdy Kołtuń doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kołtuń |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kołtuń. |
| Biernik (kogo?) : Kołtuń |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kołtuń. |
| Narzędnik (z kim?) : Kołtuń |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kołtuń był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kołtuń |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kołtuń. |
| Wołacz (o!): Kołtuń |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kołtuń! |
Wszystkie odmiany nazwiska KOŁTUŃ:
Kołtuń, Kołtunia, Kołtuniowi, Kołtuniem, Kołtuniu, Kołtuniowie, Kołtunie, Kołtuniów, Kołtuniom, Kołtuniami, Kołtuniach,Zobacz nazwiska podobne do KOŁTUŃ:
KOŁTUN, KOŁTUNIAK, KOŁTUNOWICZ, KOŁTUŃSKA, KOŁTUNIK, KOŁTUNOWSKA, KOŁTUNIUK, KOŁTUNIEWICZ, KOŁTUNICKA, KOŁTUNIEWSKA, KOŁTUSKA, KOŁTUSZ, KOŁTUŃCZYK, KOŁTUNEK, KOŁTUNIEC,
Zobacz podział na sylaby słowa KOŁTUŃ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KOŁTUŃ
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOŁTUŃ