Nazwisko mężczyzny (pan) - KSIĘŻAREK |
---|
Mianownik (kto?) : Księżarek |
To jest Jan Księżarek. |
Dopełniacz (kogo?) : Księżarka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Księżarka. |
Celownik (komu?) : Księżarkowi |
Janowi Księżarkowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Księżarka |
Nikt tam nie widział Jana Księżarka. |
Narzędnik (z kim?) : Księżarkiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Księżarkiem. |
Miejscownik (o kim?) : Księżarku |
Nie rozmawiamy o Janie Księżarku. |
Wołacz (o!): Księżarku |
Mój drogi Janie Księżarku. |
Nazwisko kobiety (pani) - KSIĘŻAREKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Księżarek |
Autorką artykułu jest Ewa Księżarek. |
Dopełniacz (kogo?) : Księżarek |
Udałem się po poradę do Ewy Księżarek. |
Celownik (komu?) : Księżarek |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Księżarek. |
Biernik (kogo?) : Księżarek |
Wszyscy lubią Ewę Księżarek. |
Narzędnik (z kim?) : Księżarek |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Księżarek. |
Miejscownik (o kim?) : Księżarek |
Koleżanki plotkowały o Ewie Księżarek. |
Wołacz (o!): Księżarek |
Mylisz się Ewo Księżarek! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KSIĘŻAREKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Księżarkowie, Księżarcy, depr. Księżarki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Księżarkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Księżarków |
Sprawa Ewy i Jana Księżarków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Księżarkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Księżarkom. |
Biernik (kogo?) : Księżarków |
Ewę i Jana Księżarków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Księżarkami |
Z Ewą i Janem Księżarkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Księżarkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Księżarkach. |
Wołacz (o!): Księżarkowie, Księżarcy, depr. Księżarki |
Ewo i Janie Księżarkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KSIĘŻAREKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Księżarek |
To są siostry Ewa i Magda Księżarek. |
Dopełniacz (kogo?) : Księżarek |
Przed domem Ewy i Magdy Księżarek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Księżarek |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Księżarek. |
Biernik (kogo?) : Księżarek |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Księżarek. |
Narzędnik (z kim?) : Księżarek |
Wywiad z Ewą i Magdą Księżarek był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Księżarek |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Księżarek. |
Wołacz (o!): Księżarek |
Dzień dobry Ewo i Magdo Księżarek! |
Zobacz podział na sylaby słowa KSIĘŻAREK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KSIĘŻAREK
Zobacz synonimy słowa KSIĘŻAREK
Zobacz anagramy i słowa z liter - KSIĘŻAREK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024