Odmiana nazwiska - Kotuła
Zobacz też odmianę slowa KOTUŁA
Odmiana przez przypadki nazwiska Kotuła:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KotułaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kotuła |
| To jest Jan Kotuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kotuły |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kotuły. |
| Celownik (komu?) : Kotule |
| Janowi Kotule dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kotułę |
| Nikt tam nie widział Jana Kotułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kotułą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kotułą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kotule |
| Nie rozmawiamy o Janie Kotule. |
| Wołacz (o!): Kotuło |
| Mój drogi Janie Kotuło. |
Nazwisko kobiety (pani) - Kotuła |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kotuła |
| Autorką artykułu jest Ewa Kotuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kotuły |
| Udałem się po poradę do Ewy Kotuły. |
| Celownik (komu?) : Kotule |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kotule. |
| Biernik (kogo?) : Kotułę |
| Wszyscy lubią Ewę Kotułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kotułą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kotułą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kotule |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kotule. |
| Wołacz (o!): Kotuło |
| Mylisz się Ewo Kotuło! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KotułaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kotułowie, depr. Kotuły |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kotułowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kotułów |
| Sprawa Ewy i Jana Kotułów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kotułom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kotułom. |
| Biernik (kogo?) : Kotułów |
| Ewę i Jana Kotułów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kotułami |
| Z Ewą i Janem Kotułami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kotułach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kotułach. |
| Wołacz (o!): Kotułowie, depr. Kotuły |
| Ewo i Janie Kotułowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Kotuła |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kotuła |
| To są siostry Ewa i Magda Kotuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kotuły |
| Przed domem Ewy i Magdy Kotuły doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kotule |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kotule. |
| Biernik (kogo?) : Kotułę |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kotułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kotułą |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kotułą był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kotule |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kotule. |
| Wołacz (o!): Kotuło |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kotuło! |
Wszystkie odmiany nazwiska Kotuła:
Kotuła, Kotuły, Kotule, Kotułę, Kotułą, Kotuło, Kotułowie, Kotułów, Kotułom, Kotułami, Kotułach,Zobacz nazwiska podobne do Kotuła:
KOTUŁA-KRAWCZYK,
Zobacz podział na sylaby słowa Kotuła
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Kotuła
Zobacz anagramy i słowa z liter - Kotuła
Wybrane słowo