Odmiana nazwiska - MIĘKUS
Odmiana przez przypadki nazwiska MIĘKUS:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MIĘKUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miękus |
| To jest Jan Miękus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miękusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Miękusa. |
| Celownik (komu?) : Miękusowi |
| Janowi Miękusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Miękusa |
| Nikt tam nie widział Jana Miękusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Miękusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miękusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Miękusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Miękusie. |
| Wołacz (o!): Miękusie |
| Mój drogi Janie Miękusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIĘKUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miękus |
| Autorką artykułu jest Ewa Miękus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miękus |
| Udałem się po poradę do Ewy Miękus. |
| Celownik (komu?) : Miękus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miękus. |
| Biernik (kogo?) : Miękus |
| Wszyscy lubią Ewę Miękus. |
| Narzędnik (z kim?) : Miękus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miękus. |
| Miejscownik (o kim?) : Miękus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miękus. |
| Wołacz (o!): Miękus |
| Mylisz się Ewo Miękus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIĘKUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miękusowie, depr. Miękusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Miękusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miękusów |
| Sprawa Ewy i Jana Miękusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Miękusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miękusom. |
| Biernik (kogo?) : Miękusów |
| Ewę i Jana Miękusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Miękusami |
| Z Ewą i Janem Miękusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Miękusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miękusach. |
| Wołacz (o!): Miękusowie, depr. Miękusy |
| Ewo i Janie Miękusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIĘKUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miękus |
| To są siostry Ewa i Magda Miękus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miękus |
| Przed domem Ewy i Magdy Miękus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miękus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miękus. |
| Biernik (kogo?) : Miękus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miękus. |
| Narzędnik (z kim?) : Miękus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miękus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miękus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miękus. |
| Wołacz (o!): Miękus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Miękus! |
Wszystkie odmiany nazwiska MIĘKUS:
Miękus, Miękusa, Miękusowi, Miękusem, Miękusie, Miękusowie, Miękusy, Miękusów, Miękusom, Miękusami, Miękusach,Zobacz nazwiska podobne do MIĘKUS:
MIĘKINA, MIĘKISZ, MIĘKCZYŃSKA, MIĘKISIAK, MIĘKISZAK, MIĘKOŚ, MIĘKISZEWSKA, MIĘKWICZ, MIĘKA, MIĘKICKA, MIĘKOTA, MIĘKIŃSKA, MIĘKSIAK, MIĘKI, MIĘKÓS,
Zobacz podział na sylaby słowa MIĘKUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIĘKUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIĘKUS