Odmiana nazwiska - MOŃ
Odmiana przez przypadki nazwiska MOŃ:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MOŃ |
|---|
| Mianownik (kto?) : Moń |
| To jest Jan Moń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Monia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Monia. |
| Celownik (komu?) : Moniowi |
| Janowi Moniowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Monia |
| Nikt tam nie widział Jana Monia. |
| Narzędnik (z kim?) : Moniem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Moniem. |
| Miejscownik (o kim?) : Moniu |
| Nie rozmawiamy o Janie Moniu. |
| Wołacz (o!): Moniu |
| Mój drogi Janie Moniu. |
Nazwisko kobiety (pani) - MOŃNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Moń |
| Autorką artykułu jest Ewa Moń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Moń |
| Udałem się po poradę do Ewy Moń. |
| Celownik (komu?) : Moń |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Moń. |
| Biernik (kogo?) : Moń |
| Wszyscy lubią Ewę Moń. |
| Narzędnik (z kim?) : Moń |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Moń. |
| Miejscownik (o kim?) : Moń |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Moń. |
| Wołacz (o!): Moń |
| Mylisz się Ewo Moń! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MOŃRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Moniowie, depr. Monie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Moniowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Moniów |
| Sprawa Ewy i Jana Moniów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Moniom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Moniom. |
| Biernik (kogo?) : Moniów |
| Ewę i Jana Moniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Moniami |
| Z Ewą i Janem Moniami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Moniach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Moniach. |
| Wołacz (o!): Moniowie, depr. Monie |
| Ewo i Janie Moniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MOŃNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Moń |
| To są siostry Ewa i Magda Moń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Moń |
| Przed domem Ewy i Magdy Moń doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Moń |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Moń. |
| Biernik (kogo?) : Moń |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Moń. |
| Narzędnik (z kim?) : Moń |
| Wywiad z Ewą i Magdą Moń był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Moń |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Moń. |
| Wołacz (o!): Moń |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Moń! |
Wszystkie odmiany nazwiska MOŃ:
Moń, Monia, Moniowi, Moniem, Moniu, Moniowie, Monie, Moniów, Moniom, Moniami, Moniach,Zobacz nazwiska podobne do MOŃ:
MORAWSKA, MOTYKA, MODZELEWSKA, MOLENDA, MOSKAL, MORAWIEC, MODRZEJEWSKA, MOTYL, MOSKWA, MOROZ, MOSZCZYŃSKA, MOKRZYCKA, MOŚCICKA, MOMOT, MOCZULSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa MOŃ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MOŃ
Zobacz anagramy i słowa z liter - MOŃ