Odmiana nazwiska - TURKUŁA
Odmiana przez przypadki nazwiska TURKUŁA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - TURKUŁANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turkuła |
| To jest Jan Turkuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turkuły |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Turkuły. |
| Celownik (komu?) : Turkule |
| Janowi Turkule dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Turkułę |
| Nikt tam nie widział Jana Turkułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Turkułą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Turkułą. |
| Miejscownik (o kim?) : Turkule |
| Nie rozmawiamy o Janie Turkule. |
| Wołacz (o!): Turkuło |
| Mój drogi Janie Turkuło. |
Nazwisko kobiety (pani) - TURKUŁA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turkuła |
| Autorką artykułu jest Ewa Turkuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turkuły |
| Udałem się po poradę do Ewy Turkuły. |
| Celownik (komu?) : Turkule |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Turkule. |
| Biernik (kogo?) : Turkułę |
| Wszyscy lubią Ewę Turkułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Turkułą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Turkułą. |
| Miejscownik (o kim?) : Turkule |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Turkule. |
| Wołacz (o!): Turkuło |
| Mylisz się Ewo Turkuło! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - TURKUŁARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turkułowie, depr. Turkuły |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Turkułowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turkułów |
| Sprawa Ewy i Jana Turkułów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Turkułom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Turkułom. |
| Biernik (kogo?) : Turkułów |
| Ewę i Jana Turkułów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Turkułami |
| Z Ewą i Janem Turkułami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Turkułach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Turkułach. |
| Wołacz (o!): Turkułowie, depr. Turkuły |
| Ewo i Janie Turkułowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - TURKUŁA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Turkuły |
| To są siostry Ewa i Magda Turkuły. |
| Dopełniacz (kogo?) : Turkuł |
| Przed domem Ewy i Magdy Turkuł doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Turkułom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Turkułom. |
| Biernik (kogo?) : Turkuły |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Turkuły. |
| Narzędnik (z kim?) : Turkułami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Turkułami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Turkułach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Turkułach. |
| Wołacz (o!): Turkuły |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Turkuły! |
Wszystkie odmiany nazwiska TURKUŁA:
Turkuła, Turkuły, Turkule, Turkułę, Turkułą, Turkuło, Turkułowie, Turkułów, Turkułom, Turkułami, Turkułach, Turkuł,
Zobacz podział na sylaby słowa TURKUŁA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
TURKUŁA
Zobacz anagramy i słowa z liter - TURKUŁA
Wybrane słowosuwerenrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
suwereny, suwerenów, suwerenowie, suwerenowi, suwerenom, suwerenie, suwereni, suwerenem, suwerenami, suwerenach, suwerena, ,...