Odmiana nazwiska - Brzęk
Zobacz też odmianę slowa BRZĘK
Odmiana przez przypadki nazwiska brzęk:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - brzęk |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brzęk |
| To jest Jan Brzęk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brzęka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Brzęka. |
| Celownik (komu?) : Brzękowi |
| Janowi Brzękowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Brzęka |
| Nikt tam nie widział Jana Brzęka. |
| Narzędnik (z kim?) : Brzękiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brzękiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Brzęku |
| Nie rozmawiamy o Janie Brzęku. |
| Wołacz (o!): Brzęku |
| Mój drogi Janie Brzęku. |
Nazwisko kobiety (pani) - brzękNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brzęk |
| Autorką artykułu jest Ewa Brzęk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brzęk |
| Udałem się po poradę do Ewy Brzęk. |
| Celownik (komu?) : Brzęk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Brzęk. |
| Biernik (kogo?) : Brzęk |
| Wszyscy lubią Ewę Brzęk. |
| Narzędnik (z kim?) : Brzęk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brzęk. |
| Miejscownik (o kim?) : Brzęk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Brzęk. |
| Wołacz (o!): Brzęk |
| Mylisz się Ewo Brzęk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - brzękRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brzękowie, Brzęcy, depr. Brzęki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Brzękowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brzęków |
| Sprawa Ewy i Jana Brzęków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Brzękom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brzękom. |
| Biernik (kogo?) : Brzęków |
| Ewę i Jana Brzęków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Brzękami |
| Z Ewą i Janem Brzękami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Brzękach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brzękach. |
| Wołacz (o!): Brzękowie, Brzęcy, depr. Brzęki |
| Ewo i Janie Brzękowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - brzękNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brzęk |
| To są siostry Ewa i Magda Brzęk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brzęk |
| Przed domem Ewy i Magdy Brzęk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Brzęk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brzęk. |
| Biernik (kogo?) : Brzęk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brzęk. |
| Narzędnik (z kim?) : Brzęk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Brzęk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Brzęk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brzęk. |
| Wołacz (o!): Brzęk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Brzęk! |
Wszystkie odmiany nazwiska brzęk:
Brzęk, Brzęka, Brzękowi, Brzękiem, Brzęku, Brzękowie, Brzęcy, Brzęki, Brzęków, Brzękom, Brzękami, Brzękach,Zobacz nazwiska podobne do brzęk:
BRZĘKOWSKA, BRZĘKOWSKI, KOPROWSKA-BRZĘK,
Zobacz podział na sylaby słowa brzęk
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
brzęk
Zobacz anagramy i słowa z liter - brzęk