Odmiana nazwiska - Czuł
Zobacz też odmianę slowa CZUŁ
Odmiana przez przypadki nazwiska czuł:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - czuł |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czuł |
| To jest Jan Czuł. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czuła |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Czuła. |
| Celownik (komu?) : Czułowi |
| Janowi Czułowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Czuła |
| Nikt tam nie widział Jana Czuła. |
| Narzędnik (z kim?) : Czułem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Czułem. |
| Miejscownik (o kim?) : Czule |
| Nie rozmawiamy o Janie Czule. |
| Wołacz (o!): Czule |
| Mój drogi Janie Czule. |
Nazwisko kobiety (pani) - czułNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czuł |
| Autorką artykułu jest Ewa Czuł. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czuł |
| Udałem się po poradę do Ewy Czuł. |
| Celownik (komu?) : Czuł |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Czuł. |
| Biernik (kogo?) : Czuł |
| Wszyscy lubią Ewę Czuł. |
| Narzędnik (z kim?) : Czuł |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Czuł. |
| Miejscownik (o kim?) : Czuł |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Czuł. |
| Wołacz (o!): Czuł |
| Mylisz się Ewo Czuł! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - czułRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czułowie, depr. Czuły |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Czułowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czułów |
| Sprawa Ewy i Jana Czułów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Czułom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Czułom. |
| Biernik (kogo?) : Czułów |
| Ewę i Jana Czułów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Czułami |
| Z Ewą i Janem Czułami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Czułach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Czułach. |
| Wołacz (o!): Czułowie, depr. Czuły |
| Ewo i Janie Czułowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - czułNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Czuł |
| To są siostry Ewa i Magda Czuł. |
| Dopełniacz (kogo?) : Czuł |
| Przed domem Ewy i Magdy Czuł doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Czuł |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Czuł. |
| Biernik (kogo?) : Czuł |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Czuł. |
| Narzędnik (z kim?) : Czuł |
| Wywiad z Ewą i Magdą Czuł był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Czuł |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Czuł. |
| Wołacz (o!): Czuł |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Czuł! |
Wszystkie odmiany nazwiska czuł:
Czuł, Czuła, Czułowi, Czułem, Czule, Czułowie, Czuły, Czułów, Czułom, Czułami, Czułach,Zobacz nazwiska podobne do czuł:
CZUBA, CZUBAK, CZUPRYŃSKA, CZUB, CZUBEK, CZUPRYNIAK, CZUBIŃSKA, CZUPRYNA, CZUBACKA, CZUPRYN, CZUBASZEK, CZURA, CZUBKOWSKA, CZUBAJ, CZUJ,
Zobacz podział na sylaby słowa czuł
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
czuł
Zobacz anagramy i słowa z liter - czuł
Wybrane słowo