Odmiana nazwiska - Dublińska
Zobacz też odmianę slowa DUBLIŃSKA
Odmiana przez przypadki nazwiska dublińska:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - dublińskaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dublińska |
| To jest Jan Dublińska. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubliński |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubliński. |
| Celownik (komu?) : Dublińsce |
| Janowi Dublińsce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dublińskę |
| Nikt tam nie widział Jana Dublińskę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dublińską |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dublińską. |
| Miejscownik (o kim?) : Dublińsce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dublińsce. |
| Wołacz (o!): Dublińsko |
| Mój drogi Janie Dublińsko. |
Nazwisko kobiety (pani) - dublińska |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dublińska |
| Autorką artykułu jest Ewa Dublińska. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dublińskiej |
| Udałem się po poradę do Ewy Dublińskiej. |
| Celownik (komu?) : Dublińskiej |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dublińskiej. |
| Biernik (kogo?) : Dublińską |
| Wszyscy lubią Ewę Dublińską. |
| Narzędnik (z kim?) : Dublińską |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dublińską. |
| Miejscownik (o kim?) : Dublińskiej |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dublińskiej. |
| Wołacz (o!): Dublińska |
| Mylisz się Ewo Dublińska! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - dublińskaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dublińskowie, depr. Dubliński |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dublińskowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dublińsków |
| Sprawa Ewy i Jana Dublińsków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dublińskom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dublińskom. |
| Biernik (kogo?) : Dublińsków |
| Ewę i Jana Dublińsków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dublińskami |
| Z Ewą i Janem Dublińskami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dublińskach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dublińskach. |
| Wołacz (o!): Dublińskowie, depr. Dubliński |
| Ewo i Janie Dublińskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - dublińska |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dublińskie |
| To są siostry Ewa i Magda Dublińskie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dublińskich |
| Przed domem Ewy i Magdy Dublińskich doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dublińskim |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dublińskim. |
| Biernik (kogo?) : Dublińskie |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dublińskie. |
| Narzędnik (z kim?) : Dublińskimi |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dublińskimi był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dublińskich |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dublińskich. |
| Wołacz (o!): Dublińskie |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dublińskie! |
Wszystkie odmiany nazwiska dublińska:
Dublińska, Dubliński, Dublińsce, Dublińskę, Dublińską, Dublińsko, Dublińskiej, Dublińskowie, Dublińsków, Dublińskom, Dublińskami, Dublińskach, Dublińskie, Dublińskich, Dublińskim, Dublińskimi,Zobacz nazwiska podobne do dublińska:
DUBLIŃSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa dublińska
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
dublińska
Zobacz synonimy słowa dublińska
Zobacz anagramy i słowa z liter - dublińska
Wybrane słowo