Odmiana nazwiska - Duklan
Zobacz też odmianę slowa DUKLAN
Odmiana przez przypadki nazwiska duklan:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - duklan |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duklan |
| To jest Jan Duklan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duklana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duklana. |
| Celownik (komu?) : Duklanowi |
| Janowi Duklanowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duklana |
| Nikt tam nie widział Jana Duklana. |
| Narzędnik (z kim?) : Duklanem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duklanem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duklanie |
| Nie rozmawiamy o Janie Duklanie. |
| Wołacz (o!): Duklanie |
| Mój drogi Janie Duklanie. |
Nazwisko kobiety (pani) - duklanNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duklan |
| Autorką artykułu jest Ewa Duklan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duklan |
| Udałem się po poradę do Ewy Duklan. |
| Celownik (komu?) : Duklan |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duklan. |
| Biernik (kogo?) : Duklan |
| Wszyscy lubią Ewę Duklan. |
| Narzędnik (z kim?) : Duklan |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duklan. |
| Miejscownik (o kim?) : Duklan |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duklan. |
| Wołacz (o!): Duklan |
| Mylisz się Ewo Duklan! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - duklanRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duklanowie, depr. Duklany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duklanowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duklanów |
| Sprawa Ewy i Jana Duklanów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duklanom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duklanom. |
| Biernik (kogo?) : Duklanów |
| Ewę i Jana Duklanów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duklanami |
| Z Ewą i Janem Duklanami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duklanach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duklanach. |
| Wołacz (o!): Duklanowie, depr. Duklany |
| Ewo i Janie Duklanowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - duklanNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duklan |
| To są siostry Ewa i Magda Duklan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duklan |
| Przed domem Ewy i Magdy Duklan doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duklan |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duklan. |
| Biernik (kogo?) : Duklan |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duklan. |
| Narzędnik (z kim?) : Duklan |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duklan był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duklan |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duklan. |
| Wołacz (o!): Duklan |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duklan! |
Wszystkie odmiany nazwiska duklan:
Duklan, Duklana, Duklanowi, Duklanem, Duklanie, Duklanowie, Duklany, Duklanów, Duklanom, Duklanami, Duklanach,Zobacz nazwiska podobne do duklan:
DUKLAS, DUKLEWSKA, DUKLANOWSKA, DUKLAND, DUKLA, DUKLIŃSKA, DUKLES, DUKLIEVA, DUKLER, DUKLEWSKI, DUKLANOWSKI, DUKLIŃSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa duklan
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
duklan
Zobacz anagramy i słowa z liter - duklan