Odmiana nazwiska - Dulić
Zobacz też odmianę slowa DULIĆ
Odmiana przez przypadki nazwiska dulić:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - dulić |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dulić |
| To jest Jan Dulić. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dulicia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dulicia. |
| Celownik (komu?) : Duliciowi |
| Janowi Duliciowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dulicia |
| Nikt tam nie widział Jana Dulicia. |
| Narzędnik (z kim?) : Duliciem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duliciem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duliciu |
| Nie rozmawiamy o Janie Duliciu. |
| Wołacz (o!): Duliciu |
| Mój drogi Janie Duliciu. |
Nazwisko kobiety (pani) - dulićNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dulić |
| Autorką artykułu jest Ewa Dulić. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dulić |
| Udałem się po poradę do Ewy Dulić. |
| Celownik (komu?) : Dulić |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dulić. |
| Biernik (kogo?) : Dulić |
| Wszyscy lubią Ewę Dulić. |
| Narzędnik (z kim?) : Dulić |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dulić. |
| Miejscownik (o kim?) : Dulić |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dulić. |
| Wołacz (o!): Dulić |
| Mylisz się Ewo Dulić! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - dulićRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duliciowie, depr. Dulicie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duliciowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duliciów |
| Sprawa Ewy i Jana Duliciów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duliciom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duliciom. |
| Biernik (kogo?) : Duliciów |
| Ewę i Jana Duliciów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duliciami |
| Z Ewą i Janem Duliciami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duliciach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duliciach. |
| Wołacz (o!): Duliciowie, depr. Dulicie |
| Ewo i Janie Duliciowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - dulićNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dulić |
| To są siostry Ewa i Magda Dulić. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dulić |
| Przed domem Ewy i Magdy Dulić doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dulić |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dulić. |
| Biernik (kogo?) : Dulić |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dulić. |
| Narzędnik (z kim?) : Dulić |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dulić był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dulić |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dulić. |
| Wołacz (o!): Dulić |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dulić! |
Wszystkie odmiany nazwiska dulić:
Dulić, Dulicia, Duliciowi, Duliciem, Duliciu, Duliciowie, Dulicie, Duliciów, Duliciom, Duliciami, Duliciach,Zobacz nazwiska podobne do dulić:
DULIŃSKA, DULIK, DULIAN, DULIBAN, DULIBA, DULINIEC, DULIASZ, DULISZ, DULIN, DULIAS, DULISCH, DULISZEWSKA, DULIS, DULINSKA, DULINICZ,
Zobacz podział na sylaby słowa dulić
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
dulić
Zobacz anagramy i słowa z liter - dulić
Wybrane słowobarwićczasownik niedokonanyodmiany:
barwiłem, barwiłam, barwiłeś, barwiłaś, barwił, barwiła, barwiło, barwiliśmy, barwiłyśmy, barwiliście, barwiłyście, ,...