Odmiana nazwiska - Dulko
Zobacz też odmianę slowa DULKO
Odmiana przez przypadki nazwiska dulko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - dulko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dulko |
| To jest Jan Dulko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dulki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dulki. |
| Celownik (komu?) : Dulce |
| Janowi Dulce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dulkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dulkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dulką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dulką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dulce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dulce. |
| Wołacz (o!): Dulko |
| Mój drogi Janie Dulko. |
Nazwisko kobiety (pani) - dulkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dulko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dulko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dulko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dulko. |
| Celownik (komu?) : Dulko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dulko. |
| Biernik (kogo?) : Dulko |
| Wszyscy lubią Ewę Dulko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dulko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dulko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dulko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dulko. |
| Wołacz (o!): Dulko |
| Mylisz się Ewo Dulko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - dulkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dulkowie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dulkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dulków |
| Sprawa Ewy i Jana Dulków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dulkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dulkom. |
| Biernik (kogo?) : Dulków |
| Ewę i Jana Dulków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dulkami |
| Z Ewą i Janem Dulkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dulkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dulkach. |
| Wołacz (o!): Dulkowie |
| Ewo i Janie Dulkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - dulkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dulko |
| To są siostry Ewa i Magda Dulko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dulko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dulko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dulko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dulko. |
| Biernik (kogo?) : Dulko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dulko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dulko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dulko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dulko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dulko. |
| Wołacz (o!): Dulko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dulko! |
Wszystkie odmiany nazwiska dulko:
Dulko, Dulki, Dulce, Dulkę, Dulką, Dulkowie, Dulków, Dulkom, Dulkami, Dulkach,Zobacz nazwiska podobne do dulko:
DUL, DULĘBA, DULSKA, DULIŃSKA, DULEWICZ, DULAS, DULIK, DULAK, DULEMBA, DULIAN, DULAT, DULA, DULIBAN, DULNIK, DULOWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa dulko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
dulko
Zobacz anagramy i słowa z liter - dulko
Wybrane słowogorzkiprzymiotnik