Odmiana nazwiska - Duć
Zobacz też odmianę slowa DUĆ
Odmiana przez przypadki nazwiska duć:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - duć |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duć |
| To jest Jan Duć. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ducia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ducia. |
| Celownik (komu?) : Duciowi |
| Janowi Duciowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Ducia |
| Nikt tam nie widział Jana Ducia. |
| Narzędnik (z kim?) : Duciem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duciem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duciu |
| Nie rozmawiamy o Janie Duciu. |
| Wołacz (o!): Duciu |
| Mój drogi Janie Duciu. |
Nazwisko kobiety (pani) - dućNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duć |
| Autorką artykułu jest Ewa Duć. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duć |
| Udałem się po poradę do Ewy Duć. |
| Celownik (komu?) : Duć |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duć. |
| Biernik (kogo?) : Duć |
| Wszyscy lubią Ewę Duć. |
| Narzędnik (z kim?) : Duć |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duć. |
| Miejscownik (o kim?) : Duć |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duć. |
| Wołacz (o!): Duć |
| Mylisz się Ewo Duć! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - dućRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duciowie, depr. Ducie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duciowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duciów |
| Sprawa Ewy i Jana Duciów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duciom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duciom. |
| Biernik (kogo?) : Duciów |
| Ewę i Jana Duciów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duciami |
| Z Ewą i Janem Duciami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duciach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duciach. |
| Wołacz (o!): Duciowie, depr. Ducie |
| Ewo i Janie Duciowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - dućNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duć |
| To są siostry Ewa i Magda Duć. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duć |
| Przed domem Ewy i Magdy Duć doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duć |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duć. |
| Biernik (kogo?) : Duć |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duć. |
| Narzędnik (z kim?) : Duć |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duć był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duć |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duć. |
| Wołacz (o!): Duć |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duć! |
Wszystkie odmiany nazwiska duć:
Duć, Ducia, Duciowi, Duciem, Duciu, Duciowie, Ducie, Duciów, Duciom, Duciami, Duciach,Zobacz nazwiska podobne do duć:
DUDEK, DUDA, DUDZIŃSKA, DUBIEL, DUDZIAK, DUDZIK, DUSZYŃSKA, DUTKIEWICZ, DUSZA, DUDKIEWICZ, DUL, DURAJ, DUTKA, DURKA, DUDKA,
Zobacz podział na sylaby słowa duć
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
duć
Zobacz anagramy i słowa z liter - duć