Odmiana nazwiska - Duś
Zobacz też odmianę slowa DUŚ
Odmiana przez przypadki nazwiska duś:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - duś |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duś |
| To jest Jan Duś. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dusia. |
| Celownik (komu?) : Dusiowi |
| Janowi Dusiowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dusia |
| Nikt tam nie widział Jana Dusia. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dusiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusiu |
| Nie rozmawiamy o Janie Dusiu. |
| Wołacz (o!): Dusiu |
| Mój drogi Janie Dusiu. |
Nazwisko kobiety (pani) - duśNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duś |
| Autorką artykułu jest Ewa Duś. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duś |
| Udałem się po poradę do Ewy Duś. |
| Celownik (komu?) : Duś |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duś. |
| Biernik (kogo?) : Duś |
| Wszyscy lubią Ewę Duś. |
| Narzędnik (z kim?) : Duś |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duś. |
| Miejscownik (o kim?) : Duś |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duś. |
| Wołacz (o!): Duś |
| Mylisz się Ewo Duś! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - duśRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusiowie, depr. Dusie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dusiowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusiów |
| Sprawa Ewy i Jana Dusiów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dusiom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dusiom. |
| Biernik (kogo?) : Dusiów |
| Ewę i Jana Dusiów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dusiami |
| Z Ewą i Janem Dusiami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusiach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dusiach. |
| Wołacz (o!): Dusiowie, depr. Dusie |
| Ewo i Janie Dusiowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - duśNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duś |
| To są siostry Ewa i Magda Duś. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duś |
| Przed domem Ewy i Magdy Duś doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duś |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duś. |
| Biernik (kogo?) : Duś |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duś. |
| Narzędnik (z kim?) : Duś |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duś był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duś |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duś. |
| Wołacz (o!): Duś |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duś! |
Wszystkie odmiany nazwiska duś:
Duś, Dusia, Dusiowi, Dusiem, Dusiu, Dusiowie, Dusie, Dusiów, Dusiom, Dusiami, Dusiach,Zobacz nazwiska podobne do duś:
DUDEK, DUDA, DUDZIŃSKA, DUBIEL, DUDZIAK, DUDZIK, DUSZYŃSKA, DUTKIEWICZ, DUSZA, DUDKIEWICZ, DUL, DURAJ, DUTKA, DURKA, DUDKA,
Zobacz podział na sylaby słowa duś
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
duś
Zobacz anagramy i słowa z liter - duś
Wybrane słowo