Odmiana nazwiska - Kanikuła
Zobacz też odmianę slowa KANIKUŁA
Odmiana przez przypadki nazwiska kanikuła:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - kanikułaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kanikuła |
| To jest Jan Kanikuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kanikuły |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kanikuły. |
| Celownik (komu?) : Kanikule |
| Janowi Kanikule dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kanikułę |
| Nikt tam nie widział Jana Kanikułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kanikułą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kanikułą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kanikule |
| Nie rozmawiamy o Janie Kanikule. |
| Wołacz (o!): Kanikuło |
| Mój drogi Janie Kanikuło. |
Nazwisko kobiety (pani) - kanikuła |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kanikuła |
| Autorką artykułu jest Ewa Kanikuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kanikuły |
| Udałem się po poradę do Ewy Kanikuły. |
| Celownik (komu?) : Kanikule |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kanikule. |
| Biernik (kogo?) : Kanikułę |
| Wszyscy lubią Ewę Kanikułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kanikułą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kanikułą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kanikule |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kanikule. |
| Wołacz (o!): Kanikuło |
| Mylisz się Ewo Kanikuło! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - kanikułaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kanikułowie, depr. Kanikuły |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kanikułowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kanikułów |
| Sprawa Ewy i Jana Kanikułów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kanikułom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kanikułom. |
| Biernik (kogo?) : Kanikułów |
| Ewę i Jana Kanikułów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kanikułami |
| Z Ewą i Janem Kanikułami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kanikułach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kanikułach. |
| Wołacz (o!): Kanikułowie, depr. Kanikuły |
| Ewo i Janie Kanikułowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - kanikuła |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kanikuły |
| To są siostry Ewa i Magda Kanikuły. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kanikuł |
| Przed domem Ewy i Magdy Kanikuł doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kanikułom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kanikułom. |
| Biernik (kogo?) : Kanikuły |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kanikuły. |
| Narzędnik (z kim?) : Kanikułami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kanikułami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kanikułach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kanikułach. |
| Wołacz (o!): Kanikuły |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kanikuły! |
Wszystkie odmiany nazwiska kanikuła:
Kanikuła, Kanikuły, Kanikule, Kanikułę, Kanikułą, Kanikuło, Kanikułowie, Kanikułów, Kanikułom, Kanikułami, Kanikułach, Kanikuł,
Zobacz podział na sylaby słowa kanikuła
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
kanikuła
Zobacz synonimy słowa kanikuła
Zobacz anagramy i słowa z liter - kanikuła
Wybrane słowo