Odmiana nazwiska - Kantar
Zobacz też odmianę slowa KANTAR
Odmiana przez przypadki nazwiska kantar:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - kantar |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kantar |
| To jest Jan Kantar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kantara |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kantara. |
| Celownik (komu?) : Kantarowi |
| Janowi Kantarowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kantara |
| Nikt tam nie widział Jana Kantara. |
| Narzędnik (z kim?) : Kantarem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kantarem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kantarze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kantarze. |
| Wołacz (o!): Kantarze |
| Mój drogi Janie Kantarze. |
Nazwisko kobiety (pani) - kantarNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kantar |
| Autorką artykułu jest Ewa Kantar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kantar |
| Udałem się po poradę do Ewy Kantar. |
| Celownik (komu?) : Kantar |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kantar. |
| Biernik (kogo?) : Kantar |
| Wszyscy lubią Ewę Kantar. |
| Narzędnik (z kim?) : Kantar |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kantar. |
| Miejscownik (o kim?) : Kantar |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kantar. |
| Wołacz (o!): Kantar |
| Mylisz się Ewo Kantar! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - kantarRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kantarowie, depr. Kantary |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kantarowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kantarów |
| Sprawa Ewy i Jana Kantarów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kantarom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kantarom. |
| Biernik (kogo?) : Kantarów |
| Ewę i Jana Kantarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kantarami |
| Z Ewą i Janem Kantarami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kantarach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kantarach. |
| Wołacz (o!): Kantarowie, depr. Kantary |
| Ewo i Janie Kantarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - kantarNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kantar |
| To są siostry Ewa i Magda Kantar. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kantar |
| Przed domem Ewy i Magdy Kantar doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kantar |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kantar. |
| Biernik (kogo?) : Kantar |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kantar. |
| Narzędnik (z kim?) : Kantar |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kantar był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kantar |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kantar. |
| Wołacz (o!): Kantar |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kantar! |
Wszystkie odmiany nazwiska kantar:
Kantar, Kantara, Kantarowi, Kantarem, Kantarze, Kantarowie, Kantary, Kantarów, Kantarom, Kantarami, Kantarach,Zobacz nazwiska podobne do kantar:
KANTOR, KANTORSKA, KANTYKA, KANTEK, KANTOROWICZ, KANTOREK, KANTECKA, KANTY, KANTOROWSKA, KANTAK, KANTAROWSKA, KANTOWICZ, KANTAREK, KANTOWSKA, KANTARSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa kantar
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
kantar
Zobacz anagramy i słowa z liter - kantar
Wybrane słowo