Odmiana nazwiska - Kompan
Zobacz też odmianę slowa KOMPAN
Odmiana przez przypadki nazwiska kompan:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - kompan |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kompan |
| To jest Jan Kompan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kompana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kompana. |
| Celownik (komu?) : Kompanowi |
| Janowi Kompanowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kompana |
| Nikt tam nie widział Jana Kompana. |
| Narzędnik (z kim?) : Kompanem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kompanem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kompanie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kompanie. |
| Wołacz (o!): Kompanie |
| Mój drogi Janie Kompanie. |
Nazwisko kobiety (pani) - kompanNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kompan |
| Autorką artykułu jest Ewa Kompan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kompan |
| Udałem się po poradę do Ewy Kompan. |
| Celownik (komu?) : Kompan |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kompan. |
| Biernik (kogo?) : Kompan |
| Wszyscy lubią Ewę Kompan. |
| Narzędnik (z kim?) : Kompan |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kompan. |
| Miejscownik (o kim?) : Kompan |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kompan. |
| Wołacz (o!): Kompan |
| Mylisz się Ewo Kompan! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - kompanRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kompanowie, depr. Kompany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kompanowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kompanów |
| Sprawa Ewy i Jana Kompanów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kompanom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kompanom. |
| Biernik (kogo?) : Kompanów |
| Ewę i Jana Kompanów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kompanami |
| Z Ewą i Janem Kompanami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kompanach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kompanach. |
| Wołacz (o!): Kompanowie, depr. Kompany |
| Ewo i Janie Kompanowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - kompanNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kompan |
| To są siostry Ewa i Magda Kompan. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kompan |
| Przed domem Ewy i Magdy Kompan doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kompan |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kompan. |
| Biernik (kogo?) : Kompan |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kompan. |
| Narzędnik (z kim?) : Kompan |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kompan był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kompan |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kompan. |
| Wołacz (o!): Kompan |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kompan! |
Wszystkie odmiany nazwiska kompan:
Kompan, Kompana, Kompanowi, Kompanem, Kompanie, Kompanowie, Kompany, Kompanów, Kompanom, Kompanami, Kompanach,Zobacz nazwiska podobne do kompan:
KOMPERDA, KOMPAŁA, KOMPA, KOMPANOWSKA, KOMPIŃSKA, KOMPANIIETS, KOMPIEL, KOMPALA, KOMPALLA, KOMPOLT, KOMPAŁKA, KOMPANICKA, KOMPF, KOMPEL, KOMPALIK,
Zobacz podział na sylaby słowa kompan
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
kompan
Zobacz anagramy i słowa z liter - kompan
Wybrane słowo