Odmiana nazwiska - Kostura
Zobacz też odmianę slowa KOSTURA
Odmiana przez przypadki nazwiska kostura:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - kosturaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kostura |
| To jest Jan Kostura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kostury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kostury. |
| Celownik (komu?) : Kosturze |
| Janowi Kosturze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kosturę |
| Nikt tam nie widział Jana Kosturę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kosturą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kosturą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kosturze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kosturze. |
| Wołacz (o!): Kosturo |
| Mój drogi Janie Kosturo. |
Nazwisko kobiety (pani) - kostura |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kostura |
| Autorką artykułu jest Ewa Kostura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kostury |
| Udałem się po poradę do Ewy Kostury. |
| Celownik (komu?) : Kosturze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kosturze. |
| Biernik (kogo?) : Kosturę |
| Wszyscy lubią Ewę Kosturę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kosturą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kosturą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kosturze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kosturze. |
| Wołacz (o!): Kosturo |
| Mylisz się Ewo Kosturo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - kosturaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kosturowie, depr. Kostury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kosturowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kosturów |
| Sprawa Ewy i Jana Kosturów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kosturom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kosturom. |
| Biernik (kogo?) : Kosturów |
| Ewę i Jana Kosturów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kosturami |
| Z Ewą i Janem Kosturami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kosturach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kosturach. |
| Wołacz (o!): Kosturowie, depr. Kostury |
| Ewo i Janie Kosturowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - kostura |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kostury |
| To są siostry Ewa i Magda Kostury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kostur |
| Przed domem Ewy i Magdy Kostur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kosturom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kosturom. |
| Biernik (kogo?) : Kostury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kostury. |
| Narzędnik (z kim?) : Kosturami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kosturami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kosturach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kosturach. |
| Wołacz (o!): Kostury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kostury! |
Wszystkie odmiany nazwiska kostura:
Kostura, Kostury, Kosturze, Kosturę, Kosturą, Kosturo, Kosturowie, Kosturów, Kosturom, Kosturami, Kosturach, Kostur,Zobacz nazwiska podobne do kostura:
KOSTUCH, KOSTUR, KOSTUJ, KOSTUSIAK, KOSTUŚ, KOSTUN, KOSTUREK, KOSTURKIEWICZ, KOSTULSKA, KOSTUCHA, KOSTURSKA, KOSTUŃ, KOSTUCHOWSKA, KOSTUNIAK, KOSTUSIK,
Zobacz podział na sylaby słowa kostura
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
kostura
Zobacz anagramy i słowa z liter - kostura
Wybrane słowo