Odmiana nazwiska - Książko
Zobacz też odmianę slowa KSIĄŻKO
Odmiana przez przypadki nazwiska książko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - książko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Książko |
| To jest Jan Książko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Książki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Książki. |
| Celownik (komu?) : Książce |
| Janowi Książce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Książkę |
| Nikt tam nie widział Jana Książkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Książką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Książką. |
| Miejscownik (o kim?) : Książce |
| Nie rozmawiamy o Janie Książce. |
| Wołacz (o!): Książko |
| Mój drogi Janie Książko. |
Nazwisko kobiety (pani) - książkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Książko |
| Autorką artykułu jest Ewa Książko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Książko |
| Udałem się po poradę do Ewy Książko. |
| Celownik (komu?) : Książko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Książko. |
| Biernik (kogo?) : Książko |
| Wszyscy lubią Ewę Książko. |
| Narzędnik (z kim?) : Książko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Książko. |
| Miejscownik (o kim?) : Książko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Książko. |
| Wołacz (o!): Książko |
| Mylisz się Ewo Książko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - książkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Książkowie, depr. Książki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Książkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Książków |
| Sprawa Ewy i Jana Książków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Książkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Książkom. |
| Biernik (kogo?) : Książków |
| Ewę i Jana Książków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Książkami |
| Z Ewą i Janem Książkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Książkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Książkach. |
| Wołacz (o!): Książkowie, depr. Książki |
| Ewo i Janie Książkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - książkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Książko |
| To są siostry Ewa i Magda Książko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Książko |
| Przed domem Ewy i Magdy Książko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Książko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Książko. |
| Biernik (kogo?) : Książko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Książko. |
| Narzędnik (z kim?) : Książko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Książko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Książko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Książko. |
| Wołacz (o!): Książko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Książko! |
Wszystkie odmiany nazwiska książko:
Książko, Książki, Książce, Książkę, Książką, Książkowie, Książków, Książkom, Książkami, Książkach,Zobacz nazwiska podobne do książko:
KSIĄŻEK, KSIĄŻKIEWICZ, KSIĄŻCZYK, KSIĄŻAK, KSIĄŻKA, KSIĄŻYK, KSIĄŻCZAK, KSIĄŻKOWSKA, KSIĄŻNICKA, KSIĄŻYŃSKA, KSIĄŻK, KSIĄŻEWSKA, KSIĄŻNIAK, KSIĄŻSZCZAK, KSIĄŻEŃSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa książko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
książko
Zobacz anagramy i słowa z liter - książko
Wybrane słowo