Nazwisko mężczyzny (pan) - kubo |
---|
Mianownik (kto?) : Kubo |
To jest Jan Kubo. |
Dopełniacz (kogo?) : Kubo, Kuba, Kuby, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kubo. |
Celownik (komu?) : Kubo, Kubowi, Kubie, |
Janowi Kubo dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kubo, Kuba, Kubę, |
Nikt tam nie widział Jana Kubo. |
Narzędnik (z kim?) : Kubo, Kubem, Kubą, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kubo. |
Miejscownik (o kim?) : Kubo, Kubie |
Nie rozmawiamy o Janie Kubo. |
Wołacz (o!): Kubo |
Mój drogi Janie Kubo. |
Nazwisko kobiety (pani) - kuboNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kubo |
Autorką artykułu jest Ewa Kubo. |
Dopełniacz (kogo?) : Kubo |
Udałem się po poradę do Ewy Kubo. |
Celownik (komu?) : Kubo |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kubo. |
Biernik (kogo?) : Kubo |
Wszyscy lubią Ewę Kubo. |
Narzędnik (z kim?) : Kubo |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kubo. |
Miejscownik (o kim?) : Kubo |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kubo. |
Wołacz (o!): Kubo |
Mylisz się Ewo Kubo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - kuboRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kubo, Kubowie, depr. Kubo |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kubo. |
Dopełniacz (kogo?) : Kubo, Kubów |
Sprawa Ewy i Jana Kubo nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kubo, Kubom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kubo. |
Biernik (kogo?) : Kubo, Kubów |
Ewę i Jana Kubo uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kubo, Kubami |
Z Ewą i Janem Kubo mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kubo, Kubach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kubo. |
Wołacz (o!): Kubo, Kubowie, depr. Kubo |
Ewo i Janie Kubo, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - kuboNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kubo |
To są siostry Ewa i Magda Kubo. |
Dopełniacz (kogo?) : Kubo |
Przed domem Ewy i Magdy Kubo doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kubo |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kubo. |
Biernik (kogo?) : Kubo |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kubo. |
Narzędnik (z kim?) : Kubo |
Wywiad z Ewą i Magdą Kubo był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kubo |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kubo. |
Wołacz (o!): Kubo |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kubo! |
Zobacz podział na sylaby słowa kubo
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa kubo
Zobacz anagramy i słowa z liter - kubo
Wybrane słowopracuśrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
pracusiach, pracusiami, pracusie, pracusiem, pracusiom, pracusiowi, pracusiów, pracusiu, ,...
eOdmiany.pl ©2024