Odmiana nazwiska - Kum
Zobacz też odmianę slowa KUM
Odmiana przez przypadki nazwiska kum:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - kum |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kum |
| To jest Jan Kum. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuma |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kuma. |
| Celownik (komu?) : Kumowi |
| Janowi Kumowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kuma |
| Nikt tam nie widział Jana Kuma. |
| Narzędnik (z kim?) : Kumem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kumem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kumie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kumie. |
| Wołacz (o!): Kumie |
| Mój drogi Janie Kumie. |
Nazwisko kobiety (pani) - kumNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kum |
| Autorką artykułu jest Ewa Kum. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kum |
| Udałem się po poradę do Ewy Kum. |
| Celownik (komu?) : Kum |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kum. |
| Biernik (kogo?) : Kum |
| Wszyscy lubią Ewę Kum. |
| Narzędnik (z kim?) : Kum |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kum. |
| Miejscownik (o kim?) : Kum |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kum. |
| Wołacz (o!): Kum |
| Mylisz się Ewo Kum! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - kumRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kumowie, depr. Kumy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kumowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kumów |
| Sprawa Ewy i Jana Kumów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kumom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kumom. |
| Biernik (kogo?) : Kumów |
| Ewę i Jana Kumów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kumami |
| Z Ewą i Janem Kumami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kumach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kumach. |
| Wołacz (o!): Kumowie, depr. Kumy |
| Ewo i Janie Kumowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - kumNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kum |
| To są siostry Ewa i Magda Kum. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kum |
| Przed domem Ewy i Magdy Kum doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kum |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kum. |
| Biernik (kogo?) : Kum |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kum. |
| Narzędnik (z kim?) : Kum |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kum był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kum |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kum. |
| Wołacz (o!): Kum |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kum! |
Wszystkie odmiany nazwiska kum:
Kum, Kuma, Kumowi, Kumem, Kumie, Kumowie, Kumy, Kumów, Kumom, Kumami, Kumach,Zobacz nazwiska podobne do kum:
KOWALSKA, KOWALCZYK, KAMIŃSKA, KOZŁOWSKA, KWIATKOWSKA, KRAWCZYK, KACZMAREK, KRÓL, KUCHARSKA, KUBIAK, KALINOWSKA, KOŁODZIEJ, KAŹMIERCZAK, KRAJEWSKA, KRUPA,
Zobacz podział na sylaby słowa kum
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
kum
Zobacz anagramy i słowa z liter - kum
Wybrane słowo