Nazwisko mężczyzny (pan) - lorko |
---|
Mianownik (kto?) : Lorko |
To jest Jan Lorko. |
Dopełniacz (kogo?) : Lorki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Lorki. |
Celownik (komu?) : Lorce |
Janowi Lorce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Lorkę |
Nikt tam nie widział Jana Lorkę. |
Narzędnik (z kim?) : Lorką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Lorką. |
Miejscownik (o kim?) : Lorce |
Nie rozmawiamy o Janie Lorce. |
Wołacz (o!): Lorko |
Mój drogi Janie Lorko. |
Nazwisko kobiety (pani) - lorkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Lorko |
Autorką artykułu jest Ewa Lorko. |
Dopełniacz (kogo?) : Lorko |
Udałem się po poradę do Ewy Lorko. |
Celownik (komu?) : Lorko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Lorko. |
Biernik (kogo?) : Lorko |
Wszyscy lubią Ewę Lorko. |
Narzędnik (z kim?) : Lorko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Lorko. |
Miejscownik (o kim?) : Lorko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Lorko. |
Wołacz (o!): Lorko |
Mylisz się Ewo Lorko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - lorkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Lorkowie, depr. Lorki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Lorkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Lorków |
Sprawa Ewy i Jana Lorków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Lorkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Lorkom. |
Biernik (kogo?) : Lorków |
Ewę i Jana Lorków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Lorkami |
Z Ewą i Janem Lorkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Lorkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Lorkach. |
Wołacz (o!): Lorkowie, depr. Lorki |
Ewo i Janie Lorkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - lorkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Lorko |
To są siostry Ewa i Magda Lorko. |
Dopełniacz (kogo?) : Lorko |
Przed domem Ewy i Magdy Lorko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Lorko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Lorko. |
Biernik (kogo?) : Lorko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Lorko. |
Narzędnik (z kim?) : Lorko |
Wywiad z Ewą i Magdą Lorko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Lorko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Lorko. |
Wołacz (o!): Lorko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Lorko! |
Zobacz podział na sylaby słowa lorko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa lorko
Zobacz anagramy i słowa z liter - lorko
Wybrane słowowariantrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
warianty, wariantu, wariantów, wariantowi, wariantom, wariantem, wariantami, wariantach, wariancie, ,...
eOdmiany.pl ©2024