Odmiana nazwiska - Maran
Zobacz też odmianę slowa MARAN
Odmiana przez przypadki nazwiska maran:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - maran |
|---|
| Mianownik (kto?) : Maran |
| To jest Jan Maran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Marana. |
| Celownik (komu?) : Maranowi |
| Janowi Maranowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Marana |
| Nikt tam nie widział Jana Marana. |
| Narzędnik (z kim?) : Maranem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Maranem. |
| Miejscownik (o kim?) : Maranie |
| Nie rozmawiamy o Janie Maranie. |
| Wołacz (o!): Maranie |
| Mój drogi Janie Maranie. |
Nazwisko kobiety (pani) - maranNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Maran |
| Autorką artykułu jest Ewa Maran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Maran |
| Udałem się po poradę do Ewy Maran. |
| Celownik (komu?) : Maran |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Maran. |
| Biernik (kogo?) : Maran |
| Wszyscy lubią Ewę Maran. |
| Narzędnik (z kim?) : Maran |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Maran. |
| Miejscownik (o kim?) : Maran |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Maran. |
| Wołacz (o!): Maran |
| Mylisz się Ewo Maran! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - maranRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Maranowie, depr. Marany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Maranowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Maranów |
| Sprawa Ewy i Jana Maranów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Maranom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Maranom. |
| Biernik (kogo?) : Maranów |
| Ewę i Jana Maranów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Maranami |
| Z Ewą i Janem Maranami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Maranach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Maranach. |
| Wołacz (o!): Maranowie, depr. Marany |
| Ewo i Janie Maranowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - maranNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Maran |
| To są siostry Ewa i Magda Maran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Maran |
| Przed domem Ewy i Magdy Maran doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Maran |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Maran. |
| Biernik (kogo?) : Maran |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Maran. |
| Narzędnik (z kim?) : Maran |
| Wywiad z Ewą i Magdą Maran był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Maran |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Maran. |
| Wołacz (o!): Maran |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Maran! |
Wszystkie odmiany nazwiska maran:
Maran, Marana, Maranowi, Maranem, Maranie, Maranowie, Marany, Maranów, Maranom, Maranami, Maranach,Zobacz nazwiska podobne do maran:
MARCINIAK, MARKOWSKA, MARKIEWICZ, MAREK, MARCINKOWSKA, MARSZAŁEK, MARCZAK, MARZEC, MARCHEWKA, MARCZEWSKA, MARCINKIEWICZ, MARKOWICZ, MARCZYK, MARCZUK, MARCINEK,
Zobacz podział na sylaby słowa maran
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
maran
Zobacz anagramy i słowa z liter - maran