Odmiana nazwiska - Maren
Zobacz też odmianę slowa MAREN
Odmiana przez przypadki nazwiska maren:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - maren |
|---|
| Mianownik (kto?) : Maren |
| To jest Jan Maren. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Marena. |
| Celownik (komu?) : Marenowi |
| Janowi Marenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Marena |
| Nikt tam nie widział Jana Marena. |
| Narzędnik (z kim?) : Marenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Marenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Marenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Marenie. |
| Wołacz (o!): Marenie |
| Mój drogi Janie Marenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - marenNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Maren |
| Autorką artykułu jest Ewa Maren. |
| Dopełniacz (kogo?) : Maren |
| Udałem się po poradę do Ewy Maren. |
| Celownik (komu?) : Maren |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Maren. |
| Biernik (kogo?) : Maren |
| Wszyscy lubią Ewę Maren. |
| Narzędnik (z kim?) : Maren |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Maren. |
| Miejscownik (o kim?) : Maren |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Maren. |
| Wołacz (o!): Maren |
| Mylisz się Ewo Maren! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - marenRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marenowie, depr. Mareny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Marenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marenów |
| Sprawa Ewy i Jana Marenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Marenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Marenom. |
| Biernik (kogo?) : Marenów |
| Ewę i Jana Marenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Marenami |
| Z Ewą i Janem Marenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Marenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Marenach. |
| Wołacz (o!): Marenowie, depr. Mareny |
| Ewo i Janie Marenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - marenNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Maren |
| To są siostry Ewa i Magda Maren. |
| Dopełniacz (kogo?) : Maren |
| Przed domem Ewy i Magdy Maren doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Maren |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Maren. |
| Biernik (kogo?) : Maren |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Maren. |
| Narzędnik (z kim?) : Maren |
| Wywiad z Ewą i Magdą Maren był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Maren |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Maren. |
| Wołacz (o!): Maren |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Maren! |
Wszystkie odmiany nazwiska maren:
Maren, Marena, Marenowi, Marenem, Marenie, Marenowie, Mareny, Marenów, Marenom, Marenami, Marenach,Zobacz nazwiska podobne do maren:
MARCINIAK, MARKOWSKA, MARKIEWICZ, MAREK, MARCINKOWSKA, MARSZAŁEK, MARCZAK, MARZEC, MARCHEWKA, MARCZEWSKA, MARCINKIEWICZ, MARKOWICZ, MARCZYK, MARCZUK, MARCINEK,
Zobacz podział na sylaby słowa maren
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
maren
Zobacz anagramy i słowa z liter - maren
Wybrane słowo