Odmiana nazwiska - Mundur
Zobacz też odmianę slowa MUNDUR
Odmiana przez przypadki nazwiska mundur:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - mundur |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mundur |
| To jest Jan Mundur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mundura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mundura. |
| Celownik (komu?) : Mundurowi |
| Janowi Mundurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mundura |
| Nikt tam nie widział Jana Mundura. |
| Narzędnik (z kim?) : Mundurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mundurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mundurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Mundurze. |
| Wołacz (o!): Mundurze |
| Mój drogi Janie Mundurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - mundurNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mundur |
| Autorką artykułu jest Ewa Mundur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mundur |
| Udałem się po poradę do Ewy Mundur. |
| Celownik (komu?) : Mundur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mundur. |
| Biernik (kogo?) : Mundur |
| Wszyscy lubią Ewę Mundur. |
| Narzędnik (z kim?) : Mundur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mundur. |
| Miejscownik (o kim?) : Mundur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mundur. |
| Wołacz (o!): Mundur |
| Mylisz się Ewo Mundur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - mundurRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mundurowie, depr. Mundury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mundurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mundurów |
| Sprawa Ewy i Jana Mundurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mundurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mundurom. |
| Biernik (kogo?) : Mundurów |
| Ewę i Jana Mundurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mundurami |
| Z Ewą i Janem Mundurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mundurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mundurach. |
| Wołacz (o!): Mundurowie, depr. Mundury |
| Ewo i Janie Mundurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - mundurNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mundur |
| To są siostry Ewa i Magda Mundur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mundur |
| Przed domem Ewy i Magdy Mundur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mundur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mundur. |
| Biernik (kogo?) : Mundur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mundur. |
| Narzędnik (z kim?) : Mundur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mundur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mundur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mundur. |
| Wołacz (o!): Mundur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mundur! |
Wszystkie odmiany nazwiska mundur:
Mundur, Mundura, Mundurowi, Mundurem, Mundurze, Mundurowie, Mundury, Mundurów, Mundurom, Mundurami, Mundurach,Zobacz nazwiska podobne do mundur:
MUNDZIK, MUNDZIEL, MUNDT, MUNDZIA, MUND, MUNDAŁA, MUNDRY, MUNDUĆ, MUNDRA, MUNDA, MUNDKOWSKA, MUNDRZYŃSKA, MUNDER, MUNDRZIK, MUNDRZYK,
Zobacz podział na sylaby słowa mundur
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
mundur
Zobacz anagramy i słowa z liter - mundur
Wybrane słowo