Nazwisko mężczyzny (pan) - norko |
---|
Mianownik (kto?) : Norko |
To jest Jan Norko. |
Dopełniacz (kogo?) : Norki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Norki. |
Celownik (komu?) : Norce |
Janowi Norce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Norkę |
Nikt tam nie widział Jana Norkę. |
Narzędnik (z kim?) : Norką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Norką. |
Miejscownik (o kim?) : Norce |
Nie rozmawiamy o Janie Norce. |
Wołacz (o!): Norko |
Mój drogi Janie Norko. |
Nazwisko kobiety (pani) - norkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Norko |
Autorką artykułu jest Ewa Norko. |
Dopełniacz (kogo?) : Norko |
Udałem się po poradę do Ewy Norko. |
Celownik (komu?) : Norko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Norko. |
Biernik (kogo?) : Norko |
Wszyscy lubią Ewę Norko. |
Narzędnik (z kim?) : Norko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Norko. |
Miejscownik (o kim?) : Norko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Norko. |
Wołacz (o!): Norko |
Mylisz się Ewo Norko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - norkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Norkowie, depr. Norki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Norkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Norków |
Sprawa Ewy i Jana Norków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Norkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Norkom. |
Biernik (kogo?) : Norków |
Ewę i Jana Norków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Norkami |
Z Ewą i Janem Norkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Norkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Norkach. |
Wołacz (o!): Norkowie, depr. Norki |
Ewo i Janie Norkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - norkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Norko |
To są siostry Ewa i Magda Norko. |
Dopełniacz (kogo?) : Norko |
Przed domem Ewy i Magdy Norko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Norko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Norko. |
Biernik (kogo?) : Norko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Norko. |
Narzędnik (z kim?) : Norko |
Wywiad z Ewą i Magdą Norko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Norko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Norko. |
Wołacz (o!): Norko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Norko! |
Zobacz podział na sylaby słowa norko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa norko
Zobacz anagramy i słowa z liter - norko
Wybrane słowotygrysiprzymiotnikodmiany:
tygrysio, tygrysimi, tygrysim, tygrysiemu, tygrysiej, tygrysiego, tygrysich, tygrysią, tygrysia, ,...
eOdmiany.pl ©2024