Odmiana nazwiska - Parko
Zobacz też odmianę slowa PARKO
Odmiana przez przypadki nazwiska parko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - parko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Parko |
| To jest Jan Parko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Parki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Parki. |
| Celownik (komu?) : Parce |
| Janowi Parce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Parkę |
| Nikt tam nie widział Jana Parkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Parką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Parką. |
| Miejscownik (o kim?) : Parce |
| Nie rozmawiamy o Janie Parce. |
| Wołacz (o!): Parko |
| Mój drogi Janie Parko. |
Nazwisko kobiety (pani) - parkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Parko |
| Autorką artykułu jest Ewa Parko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Parko |
| Udałem się po poradę do Ewy Parko. |
| Celownik (komu?) : Parko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Parko. |
| Biernik (kogo?) : Parko |
| Wszyscy lubią Ewę Parko. |
| Narzędnik (z kim?) : Parko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Parko. |
| Miejscownik (o kim?) : Parko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Parko. |
| Wołacz (o!): Parko |
| Mylisz się Ewo Parko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - parkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Parkowie, depr. Parki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Parkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Parków |
| Sprawa Ewy i Jana Parków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Parkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Parkom. |
| Biernik (kogo?) : Parków |
| Ewę i Jana Parków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Parkami |
| Z Ewą i Janem Parkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Parkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Parkach. |
| Wołacz (o!): Parkowie, depr. Parki |
| Ewo i Janie Parkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - parkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Parko |
| To są siostry Ewa i Magda Parko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Parko |
| Przed domem Ewy i Magdy Parko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Parko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Parko. |
| Biernik (kogo?) : Parko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Parko. |
| Narzędnik (z kim?) : Parko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Parko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Parko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Parko. |
| Wołacz (o!): Parko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Parko! |
Wszystkie odmiany nazwiska parko:
Parko, Parki, Parce, Parkę, Parką, Parkowie, Parków, Parkom, Parkami, Parkach,Zobacz nazwiska podobne do parko:
PARTYKA, PARADOWSKA, PARZYCH, PAROL, PARYS, PARUZEL, PARUCH, PARA, PARKITNA, PARZYSZEK, PARADA, PARDA, PARCZEWSKA, PARAFINIUK, PARUSZEWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa parko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
parko
Zobacz anagramy i słowa z liter - parko