Odmiana nazwiska - Pogubiła
Zobacz też odmianę slowa POGUBIŁA
Odmiana przez przypadki nazwiska pogubiła:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - pogubiłaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pogubiła |
| To jest Jan Pogubiła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pogubiły |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Pogubiły. |
| Celownik (komu?) : Pogubile |
| Janowi Pogubile dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Pogubiłę |
| Nikt tam nie widział Jana Pogubiłę. |
| Narzędnik (z kim?) : Pogubiłą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Pogubiłą. |
| Miejscownik (o kim?) : Pogubile |
| Nie rozmawiamy o Janie Pogubile. |
| Wołacz (o!): Pogubiło |
| Mój drogi Janie Pogubiło. |
Nazwisko kobiety (pani) - pogubiła |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pogubiła |
| Autorką artykułu jest Ewa Pogubiła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pogubiły |
| Udałem się po poradę do Ewy Pogubiły. |
| Celownik (komu?) : Pogubile |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Pogubile. |
| Biernik (kogo?) : Pogubiłę |
| Wszyscy lubią Ewę Pogubiłę. |
| Narzędnik (z kim?) : Pogubiłą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Pogubiłą. |
| Miejscownik (o kim?) : Pogubile |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Pogubile. |
| Wołacz (o!): Pogubiło |
| Mylisz się Ewo Pogubiło! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - pogubiłaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pogubiłowie, depr. Pogubiły |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Pogubiłowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pogubiłów |
| Sprawa Ewy i Jana Pogubiłów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Pogubiłom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Pogubiłom. |
| Biernik (kogo?) : Pogubiłów |
| Ewę i Jana Pogubiłów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Pogubiłami |
| Z Ewą i Janem Pogubiłami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Pogubiłach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Pogubiłach. |
| Wołacz (o!): Pogubiłowie, depr. Pogubiły |
| Ewo i Janie Pogubiłowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - pogubiła |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pogubiły |
| To są siostry Ewa i Magda Pogubiły. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pogubił |
| Przed domem Ewy i Magdy Pogubił doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Pogubiłom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Pogubiłom. |
| Biernik (kogo?) : Pogubiły |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Pogubiły. |
| Narzędnik (z kim?) : Pogubiłami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Pogubiłami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Pogubiłach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Pogubiłach. |
| Wołacz (o!): Pogubiły |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Pogubiły! |
Wszystkie odmiany nazwiska pogubiła:
Pogubiła, Pogubiły, Pogubile, Pogubiłę, Pogubiłą, Pogubiło, Pogubiłowie, Pogubiłów, Pogubiłom, Pogubiłami, Pogubiłach, Pogubił,
Zobacz podział na sylaby słowa pogubiła
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
pogubiła
Zobacz synonimy słowa pogubiła
Zobacz anagramy i słowa z liter - pogubiła
Wybrane słowohabitusrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
habitusom, habitusami, habitusach, habitusu, habitusowi, habitusem, habitusie, habitusy, habitusów, ,...