Odmiana nazwiska - Puko
Zobacz też odmianę slowa PUKO
Odmiana przez przypadki nazwiska puko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - puko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Puko |
| To jest Jan Puko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Puki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Puki. |
| Celownik (komu?) : Puce |
| Janowi Puce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Pukę |
| Nikt tam nie widział Jana Pukę. |
| Narzędnik (z kim?) : Puką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Puką. |
| Miejscownik (o kim?) : Puce |
| Nie rozmawiamy o Janie Puce. |
| Wołacz (o!): Puko |
| Mój drogi Janie Puko. |
Nazwisko kobiety (pani) - pukoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Puko |
| Autorką artykułu jest Ewa Puko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Puko |
| Udałem się po poradę do Ewy Puko. |
| Celownik (komu?) : Puko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Puko. |
| Biernik (kogo?) : Puko |
| Wszyscy lubią Ewę Puko. |
| Narzędnik (z kim?) : Puko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Puko. |
| Miejscownik (o kim?) : Puko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Puko. |
| Wołacz (o!): Puko |
| Mylisz się Ewo Puko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - pukoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pukowie, depr. Puki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Pukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Puków |
| Sprawa Ewy i Jana Puków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Pukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Pukom. |
| Biernik (kogo?) : Puków |
| Ewę i Jana Puków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Pukami |
| Z Ewą i Janem Pukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Pukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Pukach. |
| Wołacz (o!): Pukowie, depr. Puki |
| Ewo i Janie Pukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - pukoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Puko |
| To są siostry Ewa i Magda Puko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Puko |
| Przed domem Ewy i Magdy Puko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Puko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Puko. |
| Biernik (kogo?) : Puko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Puko. |
| Narzędnik (z kim?) : Puko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Puko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Puko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Puko. |
| Wołacz (o!): Puko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Puko! |
Wszystkie odmiany nazwiska puko:
Puko, Puki, Puce, Pukę, Puką, Pukowie, Puków, Pukom, Pukami, Pukach,Zobacz nazwiska podobne do puko:
PUCHALSKA, PUCHAŁA, PUZIO, PUSTELNIK, PUDŁO, PUDEŁKO, PUŁAWSKA, PUK, PUCEK, PURZYCKA, PUCHACZ, PUSZ, PUZDROWSKA, PUCZYŃSKA, PUTO,
Zobacz podział na sylaby słowa puko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
puko
Zobacz anagramy i słowa z liter - puko