Odmiana nazwiska - Runo
Zobacz też odmianę slowa RUNO
Odmiana przez przypadki nazwiska runo:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - runo |
|---|
| Mianownik (kto?) : Runo |
| To jest Jan Runo. |
| Dopełniacz (kogo?) : Runy |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Runy. |
| Celownik (komu?) : Runie |
| Janowi Runie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Runę |
| Nikt tam nie widział Jana Runę. |
| Narzędnik (z kim?) : Runą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Runą. |
| Miejscownik (o kim?) : Runie |
| Nie rozmawiamy o Janie Runie. |
| Wołacz (o!): Runo |
| Mój drogi Janie Runo. |
Nazwisko kobiety (pani) - runoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Runo |
| Autorką artykułu jest Ewa Runo. |
| Dopełniacz (kogo?) : Runo |
| Udałem się po poradę do Ewy Runo. |
| Celownik (komu?) : Runo |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Runo. |
| Biernik (kogo?) : Runo |
| Wszyscy lubią Ewę Runo. |
| Narzędnik (z kim?) : Runo |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Runo. |
| Miejscownik (o kim?) : Runo |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Runo. |
| Wołacz (o!): Runo |
| Mylisz się Ewo Runo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - runoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Runowie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Runowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Runów |
| Sprawa Ewy i Jana Runów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Runom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Runom. |
| Biernik (kogo?) : Runów |
| Ewę i Jana Runów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Runami |
| Z Ewą i Janem Runami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Runie |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Runie. |
| Wołacz (o!): Runo |
| Ewo i Janie Runo, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - runoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Runo |
| To są siostry Ewa i Magda Runo. |
| Dopełniacz (kogo?) : Runo |
| Przed domem Ewy i Magdy Runo doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Runo |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Runo. |
| Biernik (kogo?) : Runo |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Runo. |
| Narzędnik (z kim?) : Runo |
| Wywiad z Ewą i Magdą Runo był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Runo |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Runo. |
| Wołacz (o!): Runo |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Runo! |
Wszystkie odmiany nazwiska runo:
Runo, Runy, Runie, Runę, Runą, Runowie, Runów, Runom, Runami,Zobacz nazwiska podobne do runo:
RUTKOWSKA, RUDNICKA, RUSIN, RUCIŃSKA, RUDZIŃSKA, RUDZKA, RUDNIK, RUSEK, RUMIŃSKA, RUSINEK, RUSZKOWSKA, RUTA, RUSIECKA, RUSAK, RUTKA,
Zobacz podział na sylaby słowa runo
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
runo
Zobacz anagramy i słowa z liter - runo
Wybrane słowopolimerrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
polimerom, polimerami, polimerach, polimeru, polimerowi, polimerem, polimerze, polimery, polimerów, ,...