Odmiana nazwiska - Szwedko
Zobacz też odmianę slowa SZWEDKO
Odmiana przez przypadki nazwiska szwedko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - szwedko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szwedko |
| To jest Jan Szwedko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szwedki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Szwedki. |
| Celownik (komu?) : Szwedce |
| Janowi Szwedce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Szwedkę |
| Nikt tam nie widział Jana Szwedkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Szwedką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Szwedką. |
| Miejscownik (o kim?) : Szwedce |
| Nie rozmawiamy o Janie Szwedce. |
| Wołacz (o!): Szwedko |
| Mój drogi Janie Szwedko. |
Nazwisko kobiety (pani) - szwedkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szwedko |
| Autorką artykułu jest Ewa Szwedko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szwedko |
| Udałem się po poradę do Ewy Szwedko. |
| Celownik (komu?) : Szwedko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Szwedko. |
| Biernik (kogo?) : Szwedko |
| Wszyscy lubią Ewę Szwedko. |
| Narzędnik (z kim?) : Szwedko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Szwedko. |
| Miejscownik (o kim?) : Szwedko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Szwedko. |
| Wołacz (o!): Szwedko |
| Mylisz się Ewo Szwedko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - szwedkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szwedkowie, depr. Szwedki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Szwedkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szwedków |
| Sprawa Ewy i Jana Szwedków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Szwedkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Szwedkom. |
| Biernik (kogo?) : Szwedków |
| Ewę i Jana Szwedków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Szwedkami |
| Z Ewą i Janem Szwedkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Szwedkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Szwedkach. |
| Wołacz (o!): Szwedkowie, depr. Szwedki |
| Ewo i Janie Szwedkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - szwedkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Szwedko |
| To są siostry Ewa i Magda Szwedko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Szwedko |
| Przed domem Ewy i Magdy Szwedko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Szwedko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Szwedko. |
| Biernik (kogo?) : Szwedko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Szwedko. |
| Narzędnik (z kim?) : Szwedko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Szwedko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Szwedko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Szwedko. |
| Wołacz (o!): Szwedko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Szwedko! |
Wszystkie odmiany nazwiska szwedko:
Szwedko, Szwedki, Szwedce, Szwedkę, Szwedką, Szwedkowie, Szwedków, Szwedkom, Szwedkami, Szwedkach,Zobacz nazwiska podobne do szwedko:
SZWED, SZWEDA, SZWEDO, SZWEDOWSKA, SZWEDZIŃSKA, SZWEDEK, SZWEDOWICZ, SZWEDKOWICZ, SZWEDZIAK, SZWEDZIK, SZWEDZKA, SZWEDKA, SZWEDT, SZWEDE, SZWEDYK,
Zobacz podział na sylaby słowa szwedko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
szwedko
Zobacz anagramy i słowa z liter - szwedko
Wybrane słowo