Odmiana nazwiska - Wikare
Zobacz też odmianę slowa WIKARE
Odmiana przez przypadki nazwiska wikare:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - wikare |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wikare |
| To jest Jan Wikare. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wikarego, Wikare, Wikare’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wikarego. |
| Celownik (komu?) : Wikaremu, Wikare, Wikare’owi, |
| Janowi Wikaremu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Wikarego, Wikare, Wikare’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Wikarego. |
| Narzędnik (z kim?) : Wikarem, Wikare, Wikare’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wikarem. |
| Miejscownik (o kim?) : Wikarem, Wikare, Wikarze, |
| Nie rozmawiamy o Janie Wikarem. |
| Wołacz (o!): Wikare, Wikarze, |
| Mój drogi Janie Wikare. |
Nazwisko kobiety (pani) - wikareNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wikare |
| Autorką artykułu jest Ewa Wikare. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wikare |
| Udałem się po poradę do Ewy Wikare. |
| Celownik (komu?) : Wikare |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wikare. |
| Biernik (kogo?) : Wikare |
| Wszyscy lubią Ewę Wikare. |
| Narzędnik (z kim?) : Wikare |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wikare. |
| Miejscownik (o kim?) : Wikare |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wikare. |
| Wołacz (o!): Wikare |
| Mylisz się Ewo Wikare! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - wikareRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wikarowie, Wikare, Wikare'owie, , depr. Wikare |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wikarowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wikarów, Wikare, Wikare'ów, Wikarych, |
| Sprawa Ewy i Jana Wikarów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Wikarom, Wikare, Wikare'om, Wikarym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wikarom. |
| Biernik (kogo?) : Wikarów, Wikare, Wikare'ów, Wikarych, |
| Ewę i Jana Wikarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Wikarami, Wikare, Wikare'ami, Wikarymi, |
| Z Ewą i Janem Wikarami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Wikarach, Wikare, Wikare'ach, Wikarych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wikarach. |
| Wołacz (o!): Wikarowie, Wikare, Wikare'owie, , depr. Wikare |
| Ewo i Janie Wikarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - wikareNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wikare |
| To są siostry Ewa i Magda Wikare. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wikare |
| Przed domem Ewy i Magdy Wikare doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Wikare |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wikare. |
| Biernik (kogo?) : Wikare |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wikare. |
| Narzędnik (z kim?) : Wikare |
| Wywiad z Ewą i Magdą Wikare był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Wikare |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wikare. |
| Wołacz (o!): Wikare |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wikare! |
Wszystkie odmiany nazwiska wikare:
Wikare, Wikarego, Wikare’a, , Wikaremu, Wikare’owi, Wikarem, Wikare’em, Wikarze, Wikarowie, Wikare’owie, Wikarów, Wikare’ów, Wikarych, Wikarom, Wikare’om, Wikarym, Wikarami, Wikare’ami, Wikarymi, Wikarach, Wikare’ach,Zobacz nazwiska podobne do wikare:
WIKA, WIKARSKA, WIKAR, WIKAREK, WIKALIŃSKA, WIKARIAK, WIKARJUSZ, WIKARJAK, WIKARYJCZAK, WIKARIUSZ, WIKARYJCZYK, WIKARY, WIKARYCZAK, WIKARCZYK, WIKARCZUK,
Zobacz podział na sylaby słowa wikare
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
wikare
Zobacz anagramy i słowa z liter - wikare
Wybrane słowo