Odmiana nazwiska - Ćwiartka
Zobacz też odmianę slowa ĆWIARTKA
Odmiana przez przypadki nazwiska ćwiartka:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ćwiartkaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ćwiartka |
| To jest Jan Ćwiartka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ćwiartki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ćwiartki. |
| Celownik (komu?) : Ćwiartce |
| Janowi Ćwiartce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Ćwiartkę |
| Nikt tam nie widział Jana Ćwiartkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ćwiartką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ćwiartką. |
| Miejscownik (o kim?) : Ćwiartce |
| Nie rozmawiamy o Janie Ćwiartce. |
| Wołacz (o!): Ćwiartko |
| Mój drogi Janie Ćwiartko. |
Nazwisko kobiety (pani) - ćwiartka |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ćwiartka |
| Autorką artykułu jest Ewa Ćwiartka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ćwiartki |
| Udałem się po poradę do Ewy Ćwiartki. |
| Celownik (komu?) : Ćwiartce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ćwiartce. |
| Biernik (kogo?) : Ćwiartkę |
| Wszyscy lubią Ewę Ćwiartkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ćwiartką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ćwiartką. |
| Miejscownik (o kim?) : Ćwiartce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ćwiartce. |
| Wołacz (o!): Ćwiartko |
| Mylisz się Ewo Ćwiartko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ćwiartkaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ćwiartkowie, depr. Ćwiartki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Ćwiartkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ćwiartków |
| Sprawa Ewy i Jana Ćwiartków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Ćwiartkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ćwiartkom. |
| Biernik (kogo?) : Ćwiartków |
| Ewę i Jana Ćwiartków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Ćwiartkami |
| Z Ewą i Janem Ćwiartkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Ćwiartkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ćwiartkach. |
| Wołacz (o!): Ćwiartkowie, depr. Ćwiartki |
| Ewo i Janie Ćwiartkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ćwiartka |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ćwiartki |
| To są siostry Ewa i Magda Ćwiartki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ćwiartek |
| Przed domem Ewy i Magdy Ćwiartek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ćwiartkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ćwiartkom. |
| Biernik (kogo?) : Ćwiartki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ćwiartki. |
| Narzędnik (z kim?) : Ćwiartkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ćwiartkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ćwiartkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ćwiartkach. |
| Wołacz (o!): Ćwiartki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ćwiartki! |
Wszystkie odmiany nazwiska ćwiartka:
Ćwiartka, Ćwiartki, Ćwiartce, Ćwiartkę, Ćwiartką, Ćwiartko, Ćwiartkowie, Ćwiartków, Ćwiartkom, Ćwiartkami, Ćwiartkach, Ćwiartek,
Zobacz podział na sylaby słowa ćwiartka
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ćwiartka
Zobacz synonimy słowa ćwiartka
Zobacz anagramy i słowa z liter - ćwiartka
Wybrane słowo